DEVAM: 29 - İSTİNCA'DAN
SONRA ELİNİ TOPRAĞA SÜRENİN BEYANI BABI
حَدَّثنَا
مَحَمَّد بْن
يَحْيَى.
حَدَّثنَا
أَبُو نعيم.
حَدَّثنَا
أبان بْن
عَبْد اللَّه.
حَدَّثني
إبراهيم بْن
جرير، عَن
أَبِيْهِ؛
- أَن
الْنَّبِيّ
صَلى اللَّه
عَلَيْهِ
وَسَلَمْ دخل
العيطة فقضى
حاجته. فأتاه
جرير بإداوة
مِنْ ماء
فاستنجى منها.
ومسح يده
بالتراب.
Cerir (bin
Abdillah El- Bicli) r.a.’den rivayet edildiğine göre:
Nebi Sallallahu
Aleyhi ve Sellem bir ağaçlığa girip abdestini bozdu ve biraz sonra Cerir O’na
deriden mamül bir kap su götürdü. Resul-i Ekrem o sudan taharetlendi ve elini
toprağa sürdü.
AÇIKLAMA:
Birinci hadiste
geçen «Tevr» kelimesi bakır veya taştan mamul olup su içmek, yemek yemek ve
abdest almak için kullanılan kaba denir.
İkinci
hadisteki idavet ise deriden mamül su kabıdır.
Ebu Davud ve
Nesei'de aynı manayı ifade eden ve lafız bakımından az farklı hadisi rivayet
etmişlerdir.
Sindi diyor ki
Resul-i Ekrem'in taharetlendikten sonra elini toprağa sürmesi, ümmetine
öğretmek ve temizlikte titizlik içindir. Hoşlanılmayan bir kokunun izinin dahi
kalmaması için ümmetinin temizlik hususunda azami gayreti göstermelerini bu
hareketi ile istemiş oluyor. Yoksa mübarek elinden pis bir kokunun eserinin
kalmaması için böyle yapmış değildir. Çünkü bilindiği gibi Resul-i Ekrem'in
vücudundan çıkan maddeler tahir idi ve pis koku yoktu.