DEVAM: 9. İMAN
حَدّثَنا
سهل بن أبي
سهل،
ومًحَمَّد بن
إسماعيل
قَالا:
حَدّثَنا عبد
السلام بن
صالح أبو الصلت
الهروي،
حَدّثَنا علي
بن موسى
الرضا، عَنْ
أبيه، عَنْ
جعفر بن
مًحَمَّد،
عَنْ أبيه،
عَنْ علي بن
الحسين، عَنْ
أبيه، عَنْ
علي بن أبي
طالب، قَالَ: قَالَ
رَسُول اللّه
صلى اللّه
عليه وسلم: ((الإيمان
معرفة بالقلب
وقول باللسان
وعمل بالأركان)).
قَالَ أبو
الصلت: لو قرئ هذا
الإسناد على
مجنون لبرأ.
في الزوائد:
إسناد هذا
الحديث ضعيف
لاتفاقهم على
ضعف أبي الصلت،
الراوي.
Ali b. Ebi Talib
r.a.’den; Resulullah s.a.v.’in şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir; “İman; Kalb
ile tasdik, dil ile (kelime-i şehadet-i söylemek sureti ile) ikrar ve (namaz,
oruç, zekat, hac gibi) organlar ile amel etmektir.”
Ravilerden Ebu's-Salt
dedi ki; Eğer bu sened bir deli üzerinde olunmuş olsaydı deli şifa bulurdu.
Not : Zevaid’de
şöyle denilmiştir; Alimler, ravi Ebu's-Salt’ın zayıflığı üzerinde ittifak
ettikleri için bu hadis'in isnadı zayıftır.
AÇIKLAMA: Bu hadis'in sıhhati hususunda alimler arasında ihtilaf vardır.
İbnü'l-Cevzi,
bunu mevdu' hadislerden sayarak, ravilerden Ebu's-Salt'ın rivayetlerinin
tutarsız olduğunu söylemiştir. Sünen'in bazı şarihlerinin de dahil olduğu bir
grup alim, İbnü 'l-Cevzi'nin bu görüşüne katılmışlar.
Zavaid'de
deniliyar ki: Alimler ravi Ebu's-Salt'ın zayıf olduğuna ittifak ettikleri için
bu hadisin isnadı zayıftır.
Süyuti ise,
hadis'in mevdu olmadığını ve Ebu's-Salt'ın İbn-i Main tarafından sika
görüldüğünü söylemiştir. EI-mizanul'itidal'da şöyle söyleniyor: Ebu's-Salt
salih bir adamdır. Nesai ve İbn-i Maceh, onun rivayetlerini almışlar. İbn-i
Main ve Darekutni onu sika saymışlar. Ahmed de. Ben onu sadık görürüm,
demiştir. Ne var ki Ebu's- Salt Şii'dir. Hatib'in dediğine göre Şiilikte aşırı
gidiyordu. Fakat rivayetinde onu sadık olarak vasıflandırırlardl.
Bu hadisin
nivilerinden Ebu's-Salt'ın; «Eğer bu hadis, delirmiş bir adam üzerinde okunmuş
olsaydı hasta şifa bulurdu.» dediği mervidir. Böyle söylemenin sebebi bu
hadisin senedinde insanların en hayırlısı olan Ehl-i Beytin mümtaz simalarının
ictima etmiş olmasıdır.