SÜNEN İBN-İ MACE

Bablar Konular Numaralar

KİTABU’L-CENAİZ

<< 1579 >>

51- NİYAHA(= ÖLÜ İÇİN YÜKSEK SESLE AĞLAMAK)TAN NEHİY HAKKINDA BİR BAB

 

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْر بْنُ أَبِي شَيْبَة. حَدَّثَنَا وَكِيع، عَن يزيد بْن عَبْد اللّه مولى الصهباء، عَن شهر بْن حوشب، عَن أم سلمة،

 - عَن النَّبِي صَلَى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ سَلَّمْ: ولا يعصينك في معروف، قال ((النوح)).

 

فِي الزَوائِد: في إسناده يزيد بْن عَبْد اللّه، وهو مختلف فيه.

 

Ümmü Seleme (r.anha)'dan rivayet edildiğine göre: Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): ولا يعصينك في معروف nazm-ı celili hakkında: « النوح Nevh (=ölü üzerinde yüksek sesle ağlamak) tır.» buyurmuştur.

 

Not: Bunun senedindeki Yezid bin Abdillah'm sikalığının ihtilaf konusu olduğu Zevaid'de bildirilmiştir.

 

AÇIKLAMA: Hadiste geçen nazm-ı celil, Mümtehine suresının 12'nci ayetindedir. Bu ayet-i kerimenin tamamının meali şöyledir: «Ey Nebi! Mu'min kadınlar sana gelip; Allah'a hiçbir şeyi ortak koşmamaları, hırsızlık yapmamaları, zinada bulunmamaları, çocuklarını öldürmemeleri, elleriyle ayakları arasında uyduracakları bir iftirayla gelmemeleri ve ma'ruf olan hiç bir hususta sana asl olmamaları üzerine sana biatta bulunacakları zaman sen de onlarla biatta bulun ve onlar için Allah'tan mağfiret dile. Şüphesiz Allah Ğafur'dur, Rahim'dir.»

 

Ümmü Seieme (r.anha); ayetin mezkur cümlesindeki Nebi (s.a.v.)'e asi olmanın; Nebi (s.a.v.) tarafından nevh ile, yani ölü için yüksek sesle ağlamakla tefsir edildiğini ifade etmiştir.

 

Şöyle de denilebilir: Nebi (s.a.v.), ayetteki ma'ruf kelimesini nevhi yasaklamakla tefsir etmiştir.  Nevh ve Niyahat : Ölü için yüksek sesle ağlamak şeklinde yorumlanmıştır. Bazıları: Ağlamakla birlikte ölünün iyiliklerini saymaktır, demişlerdir. Niyahat ve Nevh, dünya malının kaçırılması üzerine yüksek sesle ağlamaya da denirir. Naiha: Anlatılan tarzda ağlayan kadın demektir. Hal böyle olunca ölü için veya dünya malını kaybetmekten dolayı yüksek sesle ağlamak haramdır. Günah işlemekten dolayı yüksek sesle ağlamak ise ibadettir.

 

Müslim'in Ümmü Atiyye (r.anha)'dan rivayet ettiğine göre yukarıdaki ayet indiği zaman Ümmü Atiyye (r.anha) bir ma'ruf hususunda: Nebi (s.a.v.)'e isyan çeşitlerinden birisi de niyahattır, demiştir.