DEVAM: 3- İSLAMİYET'TEN
BAŞKA BİR DİN ÜZERİNE YEMİN EDENİN (HÜKMÜNÜN BEYANI) BABI
حَدَّثَنَا
مُحَمَّد بن
إسماعيل بن
سمرة. حَدَّثَنَا
عمرو بن رافع
البحلي.
حَدَّثَنَا الفضل
بن موسى، عن
الحسين بن واقد،
عن عبد اللَّه
بن بريدة، عن
أبيه؛ قَالَ:
-
قَالَ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَم: ((من
قَالَ: إني
برئ من الإسلام،
فإن كان كاذبا
فهو كما
قَالَ. وإن
كان كاذبا فهو
كما قَالَ.
وإن كان صادقا
لم يعد إليه
الإسلام
سالما)).
Büreyde (bin
el-Husayb) (r.a.)'den rivayet edildiğine güre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve
Sellem) şöyle buyurdu, demiştir: « (Falan işi işlemiş isem - falan sözü
söylememiş isem gibi bir şarta bağlı olarak) İslâm dîninden uzak bulunayım
diyen bir kimse (bu yemininde) yalancı ise, o kimse dediği gibi (İslâmiyet'ten
uzak bulunmuş veya İslâmiyet'ten uzak bulunanlar gibi azaba müstahak olmuş)
dır. Eğer (bu yemininde) doğru sözlü ise İslamiyet salimen ona dönmez.»
EBU DAVUD HADİSİ VE İZAH İÇİN TIKLA