54- MÜZABENE VE
MUHAKALE BABI
حدّثنا
عَلِيُّ بْنُ
مُحَمَّدٍ.
أَنْبَأَنَا
اللَّيْثُ
بْنُ سَعْدٍ،
عَنْ
نَافِعٍ، عَنْ
عَبْدِ اللهِ
بْنِ عُمَرَ؛
قا : نَهَى رَسُولُ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم عَنِ
الْمُزَابَنَةِ.
وَالْمُزَابَنَةُ
أَنْ يَبِيعَ
الرَّجُلُ
تَمْرَ
حَائِطِهِ،
إِنْ كَانَتْ
نَخْلاً،
بِتَمْرٍ
كَيْلاً.
وَإِنْ كَانَتْ
كَرْماً،
أَنْ
يَبِيعَهُ
بِزَبِيبٍ كَيْلاً.
وَإِنْ
كَانَتْ
زَرْعاً أَنْ
يَبِيعَهُ
بِكَيْلِ
طَعَامٍ.
نَهَى عَنْ
ذلِكَ كُلِّهِ.
Abdullah bin Ömer
(r.a.)'dan; Şöyle demiştir: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
Müzâbene*yi yasaklamıştır. Müzâbene; Adamın, hurmalığındaki yaş hurmayı
(ağacında) ölçekle (tahmin ederek) kuru hurma ile satmasıdır. (Keza) bağındaki
yaş üzümü (dalında, tahmini) ölçekle kuru üzüm ile satmasıdır ve tarlasında
bulunan başağındaki taze buğdayı (yine tahmini) ölçekle safi buğday ile
satmasıdır. Resûl-i Ekrem (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) bunların hepsinden
nehiy buyurmuştur.
EBU DAVUD HADİSİ VE İZAH İÇİN TIKLA