7- BİR KÖLEDE BULUNAN
HİSSESİNİ AZADLAYAN KİMSE BABI
حدّثنا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ. ثنا
عَلِيُّ بْنُ
مُسْخِرٍ وَ
مُحَمَّد
بْنُ بِشْرٍ
عَنْ سَعِيدِ
ابْنِ أَبِي
عَرُوبَةَ،
عَنْ
قَتَادَةَ،
عَنِ
النَّضْرِ
بْنِ أِنِسٍ،
عَنْ بَشِيرِ
بْنِ نَهيكٍ،
عَنْ أَبِي
هُرَيرَة؛
قَالَ: قَالَ
رَسُولُ للهِ
صلى الله عليه
وسلم: ((مَنْ
أَعْتَقَ
نَصِيبَاً
لهُ مَالٌ،
اسْتُسْعِىَ
العَبدُ فِي
قِيمَتِهِ،
غَيْرَ
مَشْقُوقٍ
عَلَيْهِ)).
Ebû Hureyre
(r.a.)'den rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu, demiştir: «Kim bir memlûk (köle) deki hissesini âzadlarsa,
(memlûkün kalan hissesine yetecek kadar) o kimsenin malı olduğu takdirde kendi
malından onu (kölelikten) kurtarması vâcibtir. Şayet malı yoksa köleye (kalan
hissesinin) değerini kazanması için gücü dahilindeki işlerde çalışma teklifi
yapılır.»
EBU DAVUD HADİSLERİ VE
İZAH: