DEVAM: 34- GÜLUL (YANİ
GANİMET MALINI ÇALMAK) BABI
حدّثنا
عَلِيُّ بْنُ
مُحَمَّدٍ.
ثنا أَبُو أُسَمَةَ،
عَنْ أبِي
سِنَانٍ
عِيْسَى بْنِ
سِنَانٍ،
عَنْ يَعْلَى
ابْنِ
شَدَّادٍ،
عَنْ
عُبَادَةَ
بْنِ الصَّامِتِ،
قَالَ: صَلَّى
بِنَا
رَسُولُ اللهِ
صلى الله عليه
وسلم يَوْمَ
حُنَيْنٍ،
إِلَى جَنْبِ
بَعِيْرٍ
مِنَ
المَقَاسِمِ.
ثُمَّ تَنَاوَلَ
شَيْئَاً
مِنَ
الْبَعِيْرِ،
فَأَخَذَ
مِنْهُ
قَرَدَةً,
يَعْنِي
وَبَرَةٍ. فَجَعَلَ
بَيْنَ
إِصْبَعَيْهِ.
ثُمَّ قَالَ:
((يَا أَيُّهَا
النَّاسث!
إَنَّ هَذَا
مِنْ غَنَائِمِكُمْ.
أَدُّوا
الْخَيْطَ
وَالمَخْيَطَ،
فَمَا فَوْقَ
ذَلِكَ،
فَمَا دُونَ
ذَلِكَ.
فَإِنَّ
الْغُلًولَ
عَارٌ عَلَى
أَهْلِهِ
يَوْمَ
الْقِيَامَةِ,
وِشِنِارٌ
وَنَارٌ)).
في الزوائد:
في إسناده
عيسى بْنُ
سنان. اختلف فيه
كلام ابن
معين. قَالَ:
ليّن الحديث
وليس بالقويّ،
قيل: ضعيف
وقيل: لا بأس
به. وذكره ابن
حبان في الثقات.
وباقي
الإسناد ثقات.
Ubâde bin
es-Sâmit (r.a.tj'den; Şöyle demiştir: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
Huneyn (savaşı) günü ganimet malından bir devenin yanında bize namaz kıldırdı.
Namazdan sonra deveden bir tüy alıp mübarek iki parmağı arasına koydu. Sonra
(cemaate hitaben): «Ey insanlar! Şüphesiz bu (tüy taneciği bile) sizin
ganîmetlerinizdendir. (Artık) ipliği, iğneyi, bundan değerli olanı ve bundan
değerce düşük olanı ödeyiniz. Çünkü ganimet malından bir şey çalmak kıyamet
günü sahibine şüphesiz bîr utançtır, bîr ayıptır ve bir ateştir», buyurdu.
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: Bu hadisin senedinde İsa bin Sinan bulunur. İbn-i Main onun
hakkında muhtelif sözler söylemiş ve: Onun hadisi gevşektir, kuvvetli değildir.
Bir kavle göre zayıftır ve diğer bir kavle göre rivayetin. de bir beis yoktur,
demiştir. İbn-i Hibban ise onu sıka (güvenilir) raviler arasında anmıştır.
Senedin 'kalan ravileri sıka zatlardır.
AÇIKLAMA: Zeyd (r.a.)'ın hadisini Ebu Davud, Nesai, Malik ve Ahmed de rivayet
etmişlerdir., Abdullah (r.a.)'ın hadisini Buhari ile Ahmed de rivayet
etmişlerdir. Bu hadiste Peygamber (s.a.v.)'in eşyası başında bekçilik ettiği
beyan edilen adamın isminin "Kerkere", "Kirkire" ve
"Kerkire" şeklinde okunduğuna dair rivayetler mevcuttur. Bu adamın
cehennemde olduğuna dair cümlenin manasıyla ilgili olarak el-Fetih'te: Yani bu
adam ganimet malında hiyanet ettiği için tazib edilir veya Allah kendisini bağışlamazsa
cehennemliktir, diye yorum yapılmıştır.
Bu iki hadis,
ganimet malından az veya çok herhangi bir şeyi çalmanın haramlığına delalet
eder. Nevevi ganimet malında hiyanet etmenin büyük günahlardan sayıldığına dair
icma bulunduğunu söylemiştir.
Ubade (r.a.)'ın
hadisi ise Zevaid nevindendir.
Bu da ganimet
malından az veya çok herhangi bir şeyi çalmanın haramlığına delalet eder. Bu
hadiste geçen "Şenar" ayıp ve ar manasınadır. Ar ve ayıp ise
dilimizde kullanılan kelimelerdir. Noksanlık, eksiklik, utanç ve kusur
anlamlarını ifade ederler.