5- HACININ (HAC İBADETİ
ESNASINDA VE YOLCULUĞUNDAKİ) DUASININ FADLI (ÜSTÜNLÜĞÜ) BABI
حدّثنا
إِبْرَاهِيمُ
بْنُ
المُنْذِرِ
الْحِزَامِيُّ.
حدّثنا
صَالِحُ بْنُ
عَبْدِ اللهِ
بْنِ
صَالِحٍ،
مَوْلَى بَنِي
عَامِرٍ.
حَدَّثَنِي
يَعْقوبُ
بْنُ يَحْيَى
بْنِ
عَبَّادِ
بْنِ
الزُّبَيْرِ،
عَنْ أَبِي
صَالِحٍ
السَّمَّانِ،
عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ،
عَنْ رَسُولِ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم؛ أَنَّهُ
قَالَ
((الْحُجَّاجُ
وَالْعُمَّارُ
وَفْدُ اللهِ.
إِنْ
دَعَوْةُ
أَجَابَهُمْ،
وَإِنِ
اسْتَغْفَرُوهُ
غَفَرَ
لَهُمْ)).
في الزوائد:
في إسناده
صالح بن عبد
الله. قال البخاريّ
فيه: منكر
الحديث.
Ebu Hureyre
(r.a.)'dan rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
«Hacca gidenler ve Umre'ye gidenler Allah'ın elçileridir. Onlar Allah'a duâ
ederlerse, Allah dualarını kabul eder ve onlar Allah'tan günahlarının
bağışlanmasını isterlerse Allah onların günahlarını bağışlar, buyurmuştur.»
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: Bunun senedinde Salih bin Abdillah var.
Buharİ onun hadislerinin
münker olduğunu söylemiştir .
AÇIKLAMA: 2895’te