DEVAM: 12- NEBİ
(S.A.V.)'İN ASHABININ MAİŞETİ (GEÇİM TARZI) BABI
حدّثنا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ. حدّثنا
وَكِيعٌ عَنْ
أَبِي
نَعَامَةَ،
سَمِعَهُ
مِنْ خَالِدِ
بْنِ
عُمَيْرٍ؛
قَالَ: خَطَبَنَا
عُتْبَةُ
بْنُ
غَزْوَانَ
عَلَى
الْمِنْبَرِ
فَقَالَ:
رَأَيْتُنِي
سَابِعَ
سَبْعَةٍ
مَعَ رَسُولِ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم مَا
لَنَا
طَعَامٌ
نَأْكُلُهُ
إِلاَّ
الشَّجَرِ.
حَتَّى
قَرِحَتْ
أَشْدَاقُنَا.
Hâlid bin Umeyr
(r.a.)'den; Şöyle demiştir: Utbe bin Ğazvân (bin Câbir) minber üstünde bize bir
hutbe okudu ve (hutbesinde ez cümle) şöyle dedi: Gerçekten ben kendimi Resulullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem)'in beraberinde bulunan (ilk müslüman) yedi kişinin yedincisi
olarak gördüm. Ağaç yaprağından başka yiyeceğimiz bir yemek yoktu. Hattâ (ağaç
yapraklarını yediğimizden dolayı) ağızlarımızın etrafı yara oldu.
AÇIKLAMA 4158’de