DEVAM: 37- ŞEFAAT
HAKKINDA GELEN HADİSLER BABI
حدّثنا
هِشَامُ بْنُ
عَمَّارٍ. ثنا
صَدَقَةُ
بْنُ
خَالِدٍ؛
قَالَ:
سَمِعْتُ
سُنَيْمَ ابْنَ
عَامِرٍ
يَقُولُ:
سَمِعْتُ
عَوْفَ بْنَ
مَالِكٍ
الأَشْجَعِيَّ
يَقُولُ:
قَالَ
رَسُولُ
اللهِ صلى
الله عليه وسلم: ((أَتَدْرُونَ
مَاخَيَّرَنِي
رَبِّيَ
اللَّيْلَةَ؟))
قُلْنَا:
اللهُ
وَرَسُولُهُ
أَعْلَمُ.
قَالَ
((فَإِنَّهُ
خَيَّرَنِي
بَيْنَ أَنْ
يَدْخُلَ
نِصْفُ
أُمَّتِيَ
الْجَنَّةَ،
وَبَيْنَ
الشَّفَاعَةِ.
فَاخْتَرْتُ
الشَّفَاعَةَ))
قُلءنَا: يَا
رَسُولَ
اللهِ! ادْعُ
اللهَ أَنْ
يَجْعَلَنَا
مِنْ
أَهْلِهَا. قَالَ
((هِيَ
لِكُلِّ
مُسْلِمٍ)).
Avf bin Malik
el-Eşcaî (r.a.)'den rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve
Sellem): Rabbimin bu gece beni ne hakkında muhayyer (serbest) kıldığını bilir
misiniz? diye (bize) sordu. Biz: Allah ve Resulü (her şeyi) en iyi bilenlerdir,
dedik. O: îşte Rabbim ümmetimin yarısını cennet'e dahil etmek ve şefaat (etmem)
arasında şüphesiz beni muhayyer kıldı. Ben şefaat etmeyi seçtim, buyurdu. Biz:
Ya Resulallah! Bizi şefaat edeceğin kimselerden etmesi için Allah'a dua buyur,
dedik. O: Şefaatim her müslümanadır, buyurdu.
AÇIKLAMA: Abdullah bin Ebi'l-Ced'an (r.a.)'ın hadisini Tirmizi ve Darimi de rivayet
etmişler.
Temim Oğulları
kabilesi büyük bir kabiledir. Bu hadiste Nebiimiz (s.a.v.)'in ümmetinden bir
zatın şefaatıyla bu kabileden daha çok mu'minin cennete gireceği müjdeleniyor.
Tuhfe yazarının el-Kari'den naklen beyanına göre bu zat'tan maksadın Osman bin
Affan (r.a.) olduğu söylendiği gibi Üveys el-Karani (r.a.) olduğunu söyleyenler
de vardır. Bu arada başka isimlerden de söz edilmiştir. Tuhfe yazarı bu
nakilleri yaptıktan sonra: Ben derim ki: Hadiste sözü edilen zatın kim olduğuna
dair bir delil varsa o delile göre hükmedilir. Şayet bir delil yoksa bundan
maksadın kim olduğunu Allah en iyi bilendir, demiştir.