|
MÜSNED-İ HANBEL |
TEVHİD |
ANA SAYFA
Kur’an Hadis Sözlük Biyografi
1- Allah'ı Tanımanın
ve Varlığını ikrar Etmenin Vucubiyeti; Allah'ın insanları Bu Fıtrat Üzere
Yaratması
1- Abdullah ibn-i
Abbas
1 (1) İbn Abbas'ın
bildirdiğine göre Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurmuştur:
''Allah Na'man'da (Arafat'ta) Hz. Adem'in soyundan bir söz aldı. O zaman
Adem'in sulbünden tüm soyunu çıkarmış ve toz halinde Adem'in önüne saçmıştı.
Sonra onlarla bizzat konuşmaya başladı.
"Ben sizin Rabbiniz
değil miyim?" diye sorunca, onlar "Evet (Bela), Rabbimizsin, buna
şahitlik ederiz" dediler. O sizi böylece şahit tuttu ki, kıyamet gününde
"Bizim bundan haberimiz yoktu" demeyesiniz. Ya da "Daha önce
babalarımız Allah'a ortak koştu, biz de onlardan sonra gel(ip izlerinden gid)en
bir nesildik. Batıl işleyenlerin yüzünden bizi helak edecek misin?"
demeyesiniz.'' (A'raf 172, 173) [Sahih]
Hadis
Mecmau'z-Zeveaid'de (7/25) yer almış, Heysemi: "Hadisi Ahmed rivayet etti.
Ravileri Sahih'in ravileridir" demiştir. Hadisi İbn Kesir, Tefsir'de (3/584,
585) buradan naklen zikretmiştir.
2- Ubey bin Ka’b
2 (2) Rufey' Ebu'l-Aliye'nin
bildirdiğine göre Ubey b. Ka'b, "Kıyamet gününde, biz bundan habersizdik
demeyesiniz diye Rabbin Adem oğullarından, onların bellerinden zürriyetlerini
çıkardı, onları kendilerine şahit tuttu"[A'raf 172] ayetini açıklarken
şöyle demiştir: Allah, Hz. Adem'in soyundan gelecek nesilleri onun sulbünde
toplamış, onlara can vermiş ve onları şekillendirmiştir. Onların konuşmalarını
istemiş, onlar da konuşmuşlardır. Daha sonra: "Ben sizin Rabbiniz değil
miyim?" buyurarak onlardan söz almış ve onları kendi nefislerine şahit
tutmuştur. Sonra: "Yedi kat göğü, yedi kat yeri ve atanız Adem'i, kıyamet
gününde: "Bizim bundan haberimiz yoktu" dememeniz için size karşı
şahit tutuyorum. Bilin ki benden başka ne bir İlah, ne bir Rab vardır. Bana
hiçbir şeyi ortak koşmayın. Ben sizlere, sizden aldığım sözü hatırlatacak
Nebilerimi göndereceğim ve sizlere kitaplarımı indireceğim" buyurdu. Onlar
da: "Senin, bizim Rabbimiz ve ilahımız olduğuna, senden başka Rabbimiz
olmadığına şahitlik ederiz" diyerek bunu ikrar ettiler.
Daha sonra Adem onları
görecek şekilde yükseltildi. İçlerinde zenginin, fakirin, güzelin ve çirkinin
olduğunu görünce: "Rabbim! Neden kulların arasında bir eşitlik sağlamadın?"
diye sordu.
Allah: "Bana
şükredilsin istedim" buyurdu. Sonra Adem, Nebilerin onlar arasında bir
kandil gibi parıldadığını, risalet ve nübüvvet konusunda da onlardan söz ve
misak alındığını gördü.
Allah'ın: "Nebilerden söz almıştık. Senden, Nuh'dan,
İbrahim'den, Musa'dan, Meryem oğlu İsa'dan sağlam bir söz
almışızdır"[Ahzab 7] ayetinde kastedilen de budur. Zira İsa da o ruhların
arasında bulunmaktaydı ve Allah onu Meryem'e gönderdi."
Rufey'in bildirdiğine
göre Ka'b, Hz. İsa'nın ruhunun Meryem'e ağzından girdiğini söylemiştir. [Zayıf]
Müsned'i tertip eden der
ki: "Aynısı İbn Ömer'den de rivayet edilmiştir. Bu rivayet de
"Kıyamet gününde, biz bundan habersizdik demeyesiniz diye Rabbin Adem
oğullarından, onların bellerinden zürriyetlerini çıkardı, onları kendilerine
şahit tuttu'' [A'raf 172] ayeti başlığında zikredilecektir."
Diğer tahric: İbn Cerir
(10/557, 558); İbn Kesir'in Tefsir'inde (3/506) geçtiği üzere İbn Ebi Hatim ve
İbn Merduye; İbn Mende (30, 33), Lalekai (991), Beyhaki (785), Diyau'l-Makdisi
(1158, 1159) ve İbn Asakir (7/396)