|
AL-İ İMRAN 72 |
وَقَالَت
طَّآئِفَةٌ
مِّنْ
أَهْلِ
الْكِتَابِ
آمِنُواْ بِالَّذِيَ
أُنزِلَ
عَلَى
الَّذِينَ
آمَنُواْ
وَجْهَ
النَّهَارِ
وَاكْفُرُواْ
آخِرَهُ لَعَلَّهُمْ
يَرْجِعُونَ |
72. Kitap ehlinden bir
grup şöyle dedi: "Varın o mü'minlere indirilenlere, gündüzün erken
saatlerinde iman edin, sonunda da inkar edin. Belki onlar da dönerler."
Bu ayet-i kerime, Ka'b b.
el-Eşref, Malik b. es-Sayf ve benzerleri hakkında nazil olmuştur. Bunlar
kavimlerinin ayak takımlarına: Gündüzün erken saatlerinde yani ilk saatlerinde
iman edenlere indirilenlere iman edin, demişlerdi. "Gündüzün ilk
saatleri"ne "vech" denilmesinin sebebi, en güzel vakit oluşundan
dolayıdır ve gündüzün, ilk olarak, karşı karşıya, yüzyüze gelinen bölümlerinin
erken dönemleri oluşu dolayısıyladır. Şair der ki:
"Günün erken
saatlerinde aydınlık saçarak ışık verir Denizcinin çıkardığı, ipi çözülmüş inci
gerdanlık gibi."
Bir başka şair de şöyle
demektedir: "Malik'in öldürülmesine sevinen kimseler Gündüzün erken
saatlerinde kadınlarınızın yanına gitsin."
Buradaki ("erken
saatleri" anlamına gelen:) vech kelimesi zarf olarak nasb gelmiştir.
"Sonunda" kelimesi de böyledir. Katade'nin görüşüne göre yahudiler bu
işi, müslümanları şüpheye düşürmek için yaptılar.
"Tazfe"kelimesi
ise topluluk, cemaat anlamına gelir. (...): Etrafında dönmek, dolaşmak'tan
gelmektedir. Bazen belli bir grubun kendisi anlamında tekil için de
kullanılabilir.
Ayetin anlamı da şudur;
Yahudiler birbirlerine şöyle dediler: Siz günün erken saatlerinde Muhammed'e
iman ettiğinizi açıklayınız. Sonra da akşama doğru onu inkar ediniz. Sizler bu
şekilde yaptığınız takdirde ona uyanlar, dini hakkında şüpheye düşer ve onun
dinini bırakıp sizin dininize dönerler ve: Kitap ehli, onu bizden daha iyi
bilir, derler. Bir diğer açıklamaya göre anlamı şudur: Günün erken saatlerinde
Beytu'l-Makdis'e doğru namaz kılmasının hak olduğuna iman ediniz. Fakat günün
son saatlerinde Ka'be'ye doğru namaz kılmasını inkar edip kafir olunuz. Belki
onlar sizin kıblenize geri dönerler. Bu şekilde açıklama, İbn Abbas ve
başkalarından rivayet edilmiştir.
Mukatil de der ki:
Anlamı şudur: Bunlar Muhammed (s.a.v.)'ın yanına günün erken saatlerinde
geldiler ve daha sonra yanından dönüp sıradan olan insanlarına şöyle dediler: O
haktır; ona tabi olunuz. Sonra da şöyle dediler:
Hele bir Tevrat'a
bakalım. Arkasından akşama doğru geri dönüp şöyle dediler: Biz Tevrat'a baktık;
orada anlatılan bu değiL. Onlar bu sözleriyle peygamberin hak olmadığını
söylüyorlar ve sıradan kimselerin işin içinden çıkmaması isteğiyle onun
hakkında şüphe uyandırmak istediler.
SONRAKİ SAYFA İÇİN AŞAĞIDAKİ LİNK’E
TIKLAYIN