DEVAM: 21. İhram'a
Girme Vakti
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ
بْنُ
حَنْبَلٍ
حَدَّثَنَا
رَوْحٌ
حَدَّثَنَا
أَشْعَثُ
عَنْ الْحَسَنِ
عَنْ أَنَسِ
بْنِ مَالِكٍ
أَنَّ النَّبِيَّ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ صَلَّى
الظُّهْرَ
ثُمَّ رَكِبَ
رَاحِلَتَهُ
فَلَمَّا
عَلَا عَلَى
جَبَلِ
الْبَيْدَاءِ
أَهَلَّ
Enes b.Mâlik'den rivayet
olunduğuna göre, Nebi (s.a.v.) öğle namazını kıldıktan sonra binitine binmiş,
Beydâ dağına çıkınca da yüksek sesle telbiye getirmiştir.
İzah:
Nesâî, menasik; Ahmed
b. Hanbel, I, 260. II, 18, 36, III, 320, 378.
1770 numaralı hadis-i
şerifin şerhinde açıkladığımız gibi Resûl-i Ekrem (s.a.v.)'in ihrama ne zaman
ve nerede girdiği farklı şekillerde nakledilmektedir. Bu farklılık hacda
bulunan ashabın çok olması sebebiyle Nebi (s.a.v.)'in her hareketini anında
görememelerinden kaynaklanmaktadır. Her sahâbî sadece görebildiğini
nakletmiştir. Kimisi Hz. Nebii namazdan sonra ihramlı görmüş onu nakletmiş,
bineği üzerinde ihramlı görmüş onu nakletmiş, kimisi de Beydâ'da bineği
üzerinde ihramlı görmüş onu nakletmiş ve hepsi de Hz. Nebi (s.a.v.)'i
gördükleri zaman o anda ihrama girdiğini zannetmişler. Gerçek; Hz. Peygamber
Zülhuîeyfe mescidinde kıldığı namazdan sonra ihrama girmiş, daha sonra hem devesi
kendisini kaldırınca, hem de Beydâ tepesine çıkınca yüksek sesle telbiye
getirmiştir.