DEVAM: 15. İman'ın
Artıp Eksildiğinin Delili
حَدَّثَنَا
مُؤَمَّلُ
بْنُ
الْفَضْلِ
حَدَّثَنَا
مُحَمَّدُ
بْنُ
شُعَيْبِ
بْنِ شَابُورَ
عَنْ يَحْيَى
بْنِ
الْحَارِثِ
عَنْ الْقَاسِمِ
عَنْ أَبِي
أُمَامَةَ
عَنْ رَسُولِ
اللَّهِ
صَلَّى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
أَنَّهُ
قَالَ مَنْ
أَحَبَّ
لِلَّهِ
وَأَبْغَضَ
لِلَّهِ
وَأَعْطَى
لِلَّهِ
وَمَنَعَ لِلَّهِ
فَقَدْ
اسْتَكْمَلَ
الْإِيمَانَ
Ebu Ümame'den (rivayet
edildiğine göre) Rasûlullah (s.a.v.) (şöyle) buyurmuştur: "Kim (sevdiğini)
Allah (rızası) için sever, (verdiğini) Allah (rızası İçin ) verir, (vermediğini
de) Allah (rızası için) vermezse, imanı (nı) kemale erdirmiş olur."
İzah:
Bu hadis-i şerif
"ameller imanın bir cüzü değil îmanı kemale erdiren sebeplerdir. Ve iman
bu gibi sebepler sayesinde artar, bu gibi sebepler bulunmayınca da
zayıflar" diyen ehl-i sünnet alimlerinin delilidir.