DEVAM: 5. (İnsanlarla)
İyi Geçinmek
حَدَّثَنَا
مُسَدَّدٌ
حَدَّثَنَا
سُفْيَانُ
عَنْ ابْنِ
الْمُنْكَدِرِ
عَنْ عُرْوَةَ
عَنْ
عَائِشَةَ
قَالَتْ
اسْتَأْذَنَ
رَجُلٌ عَلَى
النَّبِيِّ
صَلَّى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
فَقَالَ
بِئْسَ ابْنُ
الْعَشِيرَةِ
أَوْ بِئْسَ
رَجُلُ
الْعَشِيرَةِ
ثُمَّ قَالَ
ائْذَنُوا
لَهُ
فَلَمَّا
دَخَلَ
أَلَانَ لَهُ
الْقَوْلَ
فَقَالَتْ
عَائِشَةُ
يَا رَسُولَ
اللَّهِ
أَلَنْتَ
لَهُ
الْقَوْلَ وَقَدْ
قُلْتَ لَهُ
مَا قُلْتَ
قَالَ إِنَّ شَرَّ
النَّاسِ
عِنْدَ
اللَّهِ
مَنْزِلَةً
يَوْمَ
الْقِيَامَةِ
مَنْ
وَدَعَهُ
أَوْ
تَرَكَهُ
النَّاسُ
لِاتِّقَاءِ
فُحْشِهِ
Hz. Âişe'den demiştir
ki: Bir adam Nebi (s.a.v.)'in yanına (girmek için) izin istedi, "Peygamber
(s.a.v.)'de: "Aşiretin bu oğlu ne kötüdür" yahut da; "Aşiretin
bu adamı ne kötüdür" buyurdu. Sonra: "Ona (girmesi için) izin
verin" dedi.
(Adam içeriye) girince
ona yumuşak bir dille konuştu, bunun üzerine (ben) Âişe:
Ey Allah'ın Rasulü
(yanına girmeden önce) onun hakkında söyleyeceğini söylediğin halde (bir de
tutup) onunla yumuşak bir dille konuştun dedi(m). (Hz. Nebi de:
"Ey Âişe) Kıyamet
gününde Allah katında insanların en şerlisi insanların kötülüğünden korkarak
kendisinden uzaklaştığı ya da kendisini terk ettiği kimsedir" buyurdu.
Tahric edenler: Müslim,
birr; Muvatta, hüsnü'l-hulk; Ahmed b. Hanbel, VI, 38.