DEVAM: 18- BİR İLMİ
TEBLİĞ EDENİN FAZİLETİNİN BEYAN BABI
حَدَّثنَا
مُحَمَّد بْن
إبراهِيَم
الدمشقي.
حَدَّثنَا
مبشر بْن
إسماعيل
الحلبي، عَن معان
بْن رفاعة،
عَن عَبْد
الوهاب بْن
بخت المكي،
عَن أنس بْن
مالك؛ قَالَ:
-
قَالَ
رَسُول اللّه
صَلى اللّه
عَلَيْهِ
وَسَلَّمْ:
((نضر اللّه
عَبْدا سمع
مقَالَتي
فوعاها،
ثُمَّ بلغها عَنْي.
فرب حامل فقه
غَيْر فقيه.
ورب حامل فقه
إِلَى من هُوَ
أفقه منه)).
-
قَالَ
السندي: قَدْ
تكلم فِي
الزوائد
عَلَى بعض
الأحاديث ((من
رقم 230 إِلَى
رقم 236)) إِلاَّ
أَن متونها
ثابتة عَنْد
الأئمة.
Enes bin Malik
r.a.’den Resulullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem şöyle buyurdu, dediği rivayet
edilmiştir:
'' Benim sözümü
işitip belledikten sonra benim tarafımdan tebliğ edenin yüzünü Allah ağartsın.
Çünkü fıkıh (delillerini teşkil eden hadisleri) belleyen nice adamlar fıkıhçı
olmayabilir ve nice fıkıhçılar kendilerinden daha fıkıhçı olanlara hadisleri
aktarabilirler. ''
Not: Sindi
diyor ki Zevaid müellifl bu babda geçen bazı hadislerin sıhhat durumu üzerinde
durmuştur. Ama hadislerin metinlerinin sıhhatli olduğu hadis alimleri
tarafından bellrtilmiştir ..