DEVAM: 47- İMAM'A VACİB
OLAN (TİTİZLİK) BABI
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْر
بْنُ أَبِي
شَيْبَة.
حَدَّثَنَا
وَكِيع، عَن
أم غراب، عَن
امرأ' يقال
لها عقيلة،
عَن سلامة بنت
الحر، أخت خرشة؛
قَالت: - سمعت
النَّبِي
صَلَى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمْ يقول
((يأتي على
الناس زمان
يقومون ساعة،
لا يجدون
إماماً يصلي
بهم)).
Haraşa kardeşi
Selamet binti'l-Hür (r.a.)'den rivayet edildiğine göre şöyle demiştir :
Ben, Nebi
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'i şöyle buyururken işittim:
«İnsanlar üzerine
öyle bir zaman gelecek ki ayakta bir saat bekliyecekler de onlara namaz
kıldıracak bir imam bulamıyacaklardır.»
AÇIKLAMA: Ebu Davud, Ahmed ve Beyhaki de Selamet (r.a.)'ın
bu hadisini şu mealde rivayet etmişlerdir: ''Mescid halkının (imamlık hakkında) itişmesi
ve namaz kıldıracak bir imamı bulamayışları şüphesiz kıyamet
alametlerindendir.''
Cemaatın bir
imam bulamayışı ve imamlık hakkında itişmesi iki şekilde yorumlamıştır :
1- Herkes
imamlıktan kaçınır ve arkadaşını öne sürmek ister. Bunun sebebi ise cemaatın
imamlık için gerekli bilgiye sahip olmayışı veya. imam seçilmesi ve tayini
hususunda anlaşamaması, yahut Allah rızası için ve fahri olarak imamlık yapacak
kimsenin te'min edilememesi gibi şeylerdir.
2- Herkes; Ben
imam olayım, der, bundan dolayı cemaat arasında sürtüşme çıkar ve imamsız
kalınır.
İlk yorum, bu
babta anılan diger hadislere daha uygun olur.