142- (SON) HASTALIĞINDA
RESULULLAH (SALLALLAHU ALEYHİ VE SELLEM)'İN NAMAZ KILIŞI HAKKINDA GELEN
(HADİSLER) BABI
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْر
بْنُ أَبِي
شَيْبَة.
حَدَّثَنَا
أبو معاوية
ووكيع، عَن
الأعمش. ح
وحَدَّثَنَا
علي بْن
مُحَمَّد.
حَدَّثَنَا
وَكِيع، عَن
الأعمش، عَن
إبراهيم، عَن
الأسود، عَن
عائشة؛ قالت: - لما
مرض رَسُول
اللَّهِ
صَلَى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسلَّمْ
مرضه الذي مات
فيه ((وقال أبو
معاوية: لما
ثقل)) جاء بلال
يؤذنه بالصلاة.
فقال ((مروا
أبا بكر فليصل
بالناس)) قلنا:
يا رَسُول
اللَّهِ! أن
أبا بكر رجل
أسيف. تعني
رقيق. ومتى ما
يقوم مقامك يبكي
فلا يستطيع.
فلو أمرت عمر
فصلى بالناس.
فقال ((مروا
أبا بكر فليصل
بالناس،
فإنكن صواحبات
يوسف)). قالت:
فأرسلنا أبي
بكر، فصلى
بالناس. فوجد
رَسُول
اللَّهِ
صَلَى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسلَّمْ من
نفسه خفة.
فخرج إلى
الصلاة يهادي
بين رجلين.
ورجلاه تخطان
في الأرض.
فلما أحس به
أبو بكر ذهب
ليتأخر. فأوما
إليه
النَّبِي
صَلَى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَ
سَلَّمْ أن
مكانك. قال،
فجاء حتى
أجلسه إلى جنب
أبي بكر. فكان
أبو بكر يأتم
بالنَّبِي
صَلَى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمْ.
والناس يأتمون
بأبي بكر.
Aişe
(r.anha)'dun; şöyle demiştir: Resulullah
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem), vefat ettiği hastalığa tutulduğu zaman
(Ebu Muaviye demiştirki: Hastalığı
ağırlaştığı zaman)
Bilal (r.a.),
O'na namaz vaktinin geldiğini haber vermek üzere geldi. Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem):
— «Ebu Bekir'e emrimi iletiniz. Cemaata namaz
kıldırsın» buyurdu. Biz:
— Ya Resulallah! Ebu Bekir cidden yufka
yüreklidir. Senin yerine geçtiği vakit ağlar ve bu yüzden (sesini cemaata) işittiremez. Bu nedenle
Ömer'e emretsen de o namaz kıldırsa, diye ricada bulunduk. (Efendimiz bu
sözümüzden) sonra :
— «Ebu Bekir'e emrimi iletiniz. Cemaata namaz
kıldırsın. Hakikatan siz, Yusuf (Nebi)'in günündeki kadınlarsınız» buyurdu."
Aişe (r.anha)
demiştir ki: Bunun üzerine biz Ebu Bekir (r.a.)'e emr-i nebevi'yi ilettik.
Kendisi de (bu emir üzerine) cemaata
namaz kıldırdı. (Ebu Bekir namaza başlayınca) Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve
Sellem) kendinde bir hafiflik hissetti de iki adam arasında ve onlara dayanarak
namaza gitti. Ayakları yerde sürünüyordu. Ebu Bekir (r.a.), O'nun geldiğini
hissedince geri çekilmeye davrandı. Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) Ona:
— «Yerinden ayrılma» diye işaret etti. Ravi
demiştir ki Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ileriye geldi. Nihayet
O'na yardım eden adamlar, onu Ebu Bekir (r.a.)'in yanına oturttular. Artık Ebu
Bekir (r.a.), Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'e uyuyordu, cemaat da Ebu
Bekir (r.a.)'in namazına uyuyorlardı.
Diğer tahric:
Bu hadisi Buhari, Müslim, Nesai ve Tirmizi müteaddit senedIerle ve muhtelif
lafızlarla rivayet etmişlerdir.
AÇIKLAMA 1235’te