DEVAM: 8- ÖLÜYÜ YIKAMAK
HAKKINDA GELEN HADİSLER BABI
حَدَّثَنَا
علي بْن
مُحَمَّد.
حَدَّثَنَا عَبْدُ
الرحمن
المحاربي.
حَدَّثَنَا
عباد بْن
كثير، عَن
عمرو ابن
خالد، عَن
حبيب بْن أبي ثابت،
عَن عاصم بْن
ضمرة، عَن
علي؛ قَالَ:
-
قال رَسُول
اللَّهِ
صَلَى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسلَّمْ: ((من
غسل ميتاً
وكفنه وحنطه
وحمله وصلى
عليه، ولم يفش
عليه ما رأى،
خرج من خطيئته
مثل يوم ولدته
أمه)).
فِي
الزَوائِد:
هذا إسناد
ضعيف. فيه عمر
بْن خالد،
كذبه أحمد
وابن معين.
Ali bin Ebi Talib
(r.a.)'den rivayet edildiğine güre: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu, demiştir:
«Kim bir ölüyü
yıkar, onu kefenler, kefenine güzel koku saçar, cenazesini taşır, üzerinde
namaz kılar ve (kötü belirtilerden) gördüğünü ölü aleyhinde yaymazsa, anasından
doğduğu gün gibi hatalarından çıkmış olur.»
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: Bunun senedi zayıftır. Çünkü ondaki ravi Ömer bin Halid'i
Ahmed ve İbn-i Main yalanlamışlardır.