24- VELİME (= DÜÜÜN
YEMEĞİ) BABI
حَدَّثَنَا
أحمد بن عبدة.
حَدَّثَنَا
حماد بن زيد.
حَدَّثَنَا
ثابت البناني
عن أنس بن مالك؛ - أن
النَّبِيّ
صَلَى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَم على
عبد الرحمن بن
عوف أثر صفرة.
فقال ((ما هذا؟
أوْ مَه)) قفال:
يَا رَسُولَ اللَّه!
إني تزوجت
امرأة على وزن
نواة من ذهب. فقال
((بارك اللَّه
لك. أولم ولو
بشاة)).
Enes bin Malik
(r.a.)'den; Şöyle demiştir: Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) (bir gün)
Abdurrah-man bin Avf (r.a.)'in üzerinde (kadınlara mahsus güzel kokulardan)
sufra (kokusunun) izini gördü ve (Ona): «Bu (koku izi) nedir?» veya «Nedir?»
buyurdu. Bunun üzerine Abdurrahman bin Avf:
Ya Resulullah! (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ben (mehir olarak) bir
nevat (= çekirdek) ağırlığında altın üzerinde bir kadınla
evlendim, diye cevap verdi. Bunun üzerine Efendimiz (Ona) :
«Bir koyun
(kesmek sureti) ile de olsun velime (düğün ziyafetini) ver.» buyurdu.
Diğer tahric: Buharî,
nikah, Müslim, nikah, Ebu Davud, nikah (2109); Tirmizî, nikah; Nesai, nikah; Darimî,
nikah; Ahmed b. Hanbei, III, 227, 271, 274, 278.
EBU DAVUD HADİSİ VE İZAH İÇİN TIKLA