DEVAM: 48- KADIN KENDİ
GÜNÜNÜ (KUMASl OLAN) ARKADAŞINA HİBE EDER, BABI
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْر
بْنُ أَبِي
شَيْبَة، و
مُحَمَّد بن
يحيى. قالا:
حَدَّثَنَا
عفان.
حَدَّثَنَا
حماد بن سلمة،
عن ثابت، عن
سمية، عن
عائشة؛
-
أن رَسُول
اللَّهِ
صَلَى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَم وجد
على صفية بنت
حيي في شيء.
فقالت صفية:
يا عائشة! هل
ترضي رَسُول
اللَّهِ
صَلَى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَم عني،
ولك يومي؟
قالت: نعم.
فأخذت خمارا
لها مصبوغا
بزعفران.
فرشته بالماء
ليفوح ريحه.
ثم قعدت إلى
جنب رَسُول
اللَّهِ
صَلَى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسَلَم. فقال
النَّبِيّ
صَلَى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَم: ((يا
عائشة! إليك
عني. إنه ليس
يومك)) فقالت:
ذلك فضل
اللَّه يؤتيه
من يشاء.
فأخبرته
بالأمر، فرضي
عنها.
فِي
الزَوَائِد:
في إِسْنَاده
سمية البصرية.
وهي لا تعرف
كذا قاله صاحب
الميزان.
Aİşe (r.anha)'dan
rivayet edildiğine göre: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) (bir defa)
Safiyye binti-Huyeyy (r.anha)'ya bir şeyden dolayı hiddetlenmişti. Bunun
üzerine Safiyye: Ya Aişe! (bu) günüm sana olmak üzere sen Resulullah
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem) benden razi etmeye çalışır mısın? demiş. Aişe de:
Evet demiş sonra
safran bitkisi ile boyanmış olan bir baş örtüsünü alıp (boyanın güzel)
kokusunun yayılması için üzerine su serpmiş, sonra (bunu üzerine giyinmiş
olarak) Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in yakınında oturmuş. Nebi
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem): «Ya Aişe! Benden uzak dur. Çünkü bu gün senin
günün değildir.» buyurmuş. Bunun üzerine Aişe: Bu, Allah'ın fazlıdır dilediğine
verir demiş ve (Safiyye ile olan) durumu O'na anlatmış. Efendimiz de
Safiyye'den razı olmuştur.
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: Bu hadisin senedinde ravi Sümeyye el-Basriyye bulunuyor. Bu
ravinin tanınmadığını, el-Mizan sahibi söylemiştir,