DEVAM: 55- ŞÜKÜR EDEN
ORUÇSUZ, SABREDEN NAFİLE ORUÇLU GİBİDİR DİYEN HAKKINDAKİ BAB
حَدَّثَنَا
إسماعيل بْن
عَبْد اللّه
الرقي. حَدَّثَنَا
عَبْد اللّه
بْن جعفر.
حَدَّثَنَا
عَبْدُ
العزيز بْن
مُحَمَّد،
عَن مُحَمَّد
بْن عَبْد
اللّه بْن أبي
حرة، عَن عمه
حكيم بْن أبي
حرة، عَن سنان
بْن سنة
الأسلمي،
صاحب النَّبي
صلَّى اللَّه
عليه وسلَّم؛
قَالَ: - قال
رَسُول
اللَّهِ
صَلَى
اللَّهُ عَلَيْهِ
وَسلَّمْ:
((الطاعم
الشاكر، له
مثل أجر
الصائم
الصابر)).
فِي
الزَوائِد:
إسناده
صَحِيْح.
ورجاله موثوقون.
وليس لسنان
بْن سنة، عند ابن
ماجة، سوى هذا
الحديث. وليس
له شيء في الكتب
الخمسة
الأصولية.
Nebi (Şallallahu
Aleyhi ve Sellem)'in ashabından Sinan bin Senne el-Eslemi (r.a.)'den rivayet
edildiğine göre Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu,
demiştir: «Şükreden oruçsuz'a, Sabreden nafile oruçlunun sevabının misli
vardır.»
Not: Zevaid'de
şöyle denmiştir: Bunun isnadı sahih olup ricali mevsuk zatlardır. İbn-i Mace
yanında Sinan bin Senne (r.a.)'ın bundan başka hadisi yoktur. Müellifin süneni
müstesna. Kütüb-i Sitte de Sinan (r.a.)'ın hiç bir hadisi yoktur.
AÇIKLAMA: Ebu Hureyre (r.a.)'in hadisini Ahmed , Tirmizi ve
Hakim de rivayet. etmişlerdir.
Zevaid türünden
olan Sinan (r.a.)'ın hadisini Ahmed de rivayet etmiştir.
Sindi: Yani
nafile oruç tutmayıp gıdasını alan ve gücünü Allah'a itaat yolunda harcayan
mu'min, açlığa ve susuzluğa tahammül ederek nafile oruç tutan gibidir. Çünkü
ikisi de insan oğlunun yaratılış gayesi olan Allah Tettla'ya itaat
yolundadırlar. İkinci hadisin zahirine göre ikisinin sevabı aynıdır. Lakin
maksat şu olabilir: Sabreden oruçlu sevap kazandığı gibi itaat ve ibadete güçlü
olarak yönelmek maksadı ile nafile oruç tutmayan da sevap kazanır, demiştir
Camiu's-Sağir
Şarihi el-Azizi de: Gazali demiş ki: Sabır ile şükürden hangisinin efdal olduğu
hususunda alimler ihtilaf etmişlerdir. Bazılarına göre şükür, sabırdan
efdaldır. Bazıları bunun aksini söylemiştir Bazılarına göre sabır ile şükür
fazilet bakımından eşittir. demiştir