DEVAM: 66- (SAHİBİNİN
MALINDAN) KÖLENİN (BİR ŞEY) VERMESİ VE SADAKA ETMESİ BABI
حدّثنا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ. حدّثنا
حَفْصُ بْنُ
غِيَاثٍ،
عَنْ
مُحَمَّدِ
بْنِ زَيْدٍ،
عَنْ
عُمَيْرٍ مَوْلَى
آبِي
اللَّحْمِ
قَالَ: كَانَ
مَوْلاَيَ
يُعْطِينِي
الشَّيْءَ
فَأُطْعِمُ
مِنْهُ.
فَمَعَنِي،
أَوْ قَالَ:
فَضَرَبَنِي.
فَسَأَلْتُ
النَّبِيَّ
صلى الله عليه
وسلم، أَوْ
سَأَلَهُ.
فَقُلْتُ: لاَ
أَنْتَهِي
أَوْ لاَ
أَدَعُهُ
فَقَالَ: ((الأَجْرُ
بَيْنَكُمَا)).
Umeyr mevla
Âbî'1-Lahm (r.a.)'dan; Şöyle demiştir: Benim efendim (Âbi'l-Lahm) bana yiyecek
verirdi. Ben de bundan yedirirdim. Efendim beni (bundan) menetti veya (Umeyr)
dedi ki : (Efendim) beni dövdü. Bunun üzerine (bu durumu) Nebi (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem)'e ben sordum veya o (yâni efendim) sordu. Ben :
(Başka adama
yedirme işinden) vazgeçmem veya bunu bırakmam, dedim. Resûl-i Ekrem (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) de:
«(Başkasına yedirmeye ait) sevab ikinizin arasındadır.» buyurdu.
MÜSLİM HADİSİ VE İZAHI İÇİN TIKLA