46- (AKRABA OLAN)
ESİRLERİ BİRİBİRİNDEN AYIRMANIN YASAKLIĞI BABI
حدّثنا
عَلِيُّ بْنُ
مُحَمَّدٍ
وَمُحَمَّدُ
بْنُ
إِسْمَاعِيلَ.
وَقَالاَ:
حدّثنا وَكِيعٌ.
حدّثنا
سُفْيَانُ
عَنْ جَابِرٍ
عَنِ الْقَاسِمِ
بْنِ عَبْدِ
الرَّحْمنِ،
عَنْ أَبِيهِ،
عَنْ عَبْدِ
اللهِ بْنِ
مَسْعُودٍ؛
قَالَ: كَانَ
النَّبِيُّ
صلى الله عليه
وسلم، إِذَا
أُتِيَ
بِالسَّبْىِ،
أَعْطَى
أَهْلَ الْبَيْتِ
جَمِيعاً.
كَرَاهِيَةَ
أَنْ يُفَرِّقَ
بَيْنَهُمْ. في
الزوائد: في
إسناده جابر
الجعفيّ.
Abdullah bin
Mes'ûd (r.a.)'den; Şöyle demiştir: Esirler getirildiği zaman Nebi (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem), aynı ev halkını biribirinden ayırmak istemediği için hepsini
toplu halde (bir kişiye) verirdi.
Bu hadis zevaid
türündendir. Ahmed de tahric etmiştir. Açıklaması 2250 nolu Hadis’te.