4- RUKBA (BİR ADAMIN,
KENDİ EVİNİ BİRİSİNE HİBE ETMESİ VE ONA: BEN SENDEN ÖNCE ÖLÜRSEM EV SANA, SEN
BENDEN ÖNCE ÖLÜRSEN EV BANA OLSUN DEMESİ) BABI
حدّثنا
إِسْحَقَ
بْنُ
مَنْصُورٍ
أَنْبَأَنَا
عِبْدُ
الرَّزَّاقِ.
أبنأنا ابْنُ
جُرَيْجٍ عَنْ
عَطَاءٍ. عَنْ
حَبِيبِ بْنِ
أَبِي
ثَابِتٍ،
عَنِ ابْنِ
عُمَرَ؛
قَالَ: قَالَ
رَسُولُ اللهِ
صلى الله عليه
وسلم: ((لاَرُقبَى.
فَمَنْ
أُرْقِبَ
شَيْئَاٍ
فَهُوَ لَهُ،
حَيَاتَهُ
وَمَمَاتَهُ)).
قَالَ:
وَالْرُّقْبَى
أَنْ يَقُولَ
هُوَ الآخَرِ:
مِنِّي
وَمِنْكَ
مَوْتَاً.
(Abdullah) bin
Ömer (r.a.)'dsm rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve
Sellem) şöyle buyurdu, demiştir: «Rukbâ yoktur. Çünkü kime rukbâ usulü ile bir
şey verilirse artık o şey o kimsenin hayatında da, ölümünde de kendisine
aittir.»
AÇIKLAMA 2383’te