13- KİM BİR BORÇ VEYA
BAKIMA MUHTAÇ AİLE BIRAKIR (ÖLÜR) İSE (BORCUNU ÖDEMEK VE AİLESİNE BAKMAK)
ALLAH'A VE RESULÜNE AİTTİR, BABI
حدّثنا
أَحْمَدُ
بْنُ عَمْرِو
بْنِ السَّرْحِ
الْمِصْرِيُّ.
ثنا عِبْدِ
اللهِ بْنِ
وَهْب.
أَخْبَرَنِي
يُونُسُ،
عَنْ ابْنِ
شِهَابٍ، عن
أَبِي
سَلَمَةَ، عَنْ
أَبِي
هُرَيْرَةَ؛
أَنَّ
رَسُولَ اللهِ
صلى الله عليه
وسلم كَانَ
يَقُولُ،
إِذَا تُوُفِّيَ
المُؤْمِنُ
فِي عَهْدِ
رَسُولِ اللهِ
صلى الله عليه
وسلم
وَعَلَيهِ
الدَّيْنُ
فَيَسْأَلُ:
((هَلْ
تَرَكَ
لِدَيْنِهِ
قَضَاءٍ؟)) فَإِنْ
قَالُوا:
نَعَمْ -
صَلَّى
عَلَيهِ. وَإِنْ
قَالُوا: لاَ: -
قَالَ((صَلُّوا
عَلَى صَاحِبِكُمْ))
فَلَّمَا
فَتَحَ اللهُ
عَلَى رَسُولِهِ
الْفُتُوحَ
قَالَ : أَنَا
أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ
مِنْ
أَنْفُسِهِمْ،
فَمِنْ تُوُفِّيَ
وَعَلَيهِ
دَيْنٌ،
فَعَليَّ قَضَاؤُهُ.
وَمِنْ
تَرَكَ
مَالاً،
فَهُوَ لِوَرَثَتِهِ)).
Ebu Hureyre
(r.a.)l'den; Şöyle demiştir: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hayatta
iken mu'min kimse borçlu olarak öldüğü zaman Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve
Sellem): «Bu ölü, borcunu karşıhyacak bir mal bıraktı mı?» diye sorardı. Eğer
oradakiler: Evet, deseydiler Resûl-i Ekrem (Sallallahu Aleyhi ve Sellem} onun
üzerine namaz kılardı. Ve eğer: Hayır, deseydiler Resûl-i Ekrem (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) oradakilere: «Arkadaşınız üzerine siz namaz kılınız,»
buyururdu. Sonra Allah Teâlâ Resûl-i Ekrem (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'ine
fetihler verince Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: «Ben
mu'minlere kendi nefislerinden daha yakınım. Her hangi bir mu'min borçlu
ölürse, borcunu ödemek bana aittir. Mal bırakırsa, veresesinin hakkıdır.»
Diğer tahric:
Bu hadisi, Buhari, Müslim, Tirmizi ve Nesai de rivayet etmişlerdir.
AÇIKLAMA:
2416’da