4- KENDİSİNE HAD (CEZA)
VACİB OLMAYANLARIN BABI
حدّثنا أَبو
بَكْرِ بْنُ
أِبِي
شَيْبَةَ وعَلِيُّ
بْنُ
مُحَمَّد،
قالا: ثنا
وَكِيعٌ عَنْ
سُفْيَانَ،
عَنْ عَبْدِ
المَلِكِ
بْنِ عُمَيْرٍ؛
قَالَ:سَمِعْتُ
عَطيَّة
القُرَظِيَّ
يَقُولُ:
عُرِضْنَا عَلَى
رِسُولِ
اللهِصلى
الله عليه
وسلم يَوْمَ
قُرَيْظَةَ.
فَكَانَ مَنْ
أَنْبَتَ قُتِلِ.
ومَنْ لِمْ
يُنْبِتْ
خُلِّىَ
سَبِيلُهُ.
فِكُنْتُ
فِيمَنْ لَمْ
يُنْبتْ،
فَخَلِّيَ
سَبيلِي.
Atiyye el-Kurazî (r.a.)'den;
Şöyle demiştir: Kurayza (savaşı) günü (müslümanlarca esir edilen) bizler Resulullah
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'e
arzedildik. (Durumumuz kontrol edildi.) Sonra avret
yerinde tüy biten erkek (esirler) öldürüldü ve avret yerinde tüy bitmeyen oğlan
(esirler) salıverildiler (yâni öldürülmediler). Ben de
avret yerinde tüy bitmeyenlerin içinde idim. Bu nedenle salıverildim.
AÇIKLAMA: 2543’te