32- BİR MUAHEDİ
(KENDİSİNE TEMİNAT VERİLEN ZİMMİYİ) ÖLDÜREN KİMSE (HAKKINDA GELEN HADİSLER)
BABI
حدّثنا
أَبُو
كُرَيْبٍ. ثنا
أَبُو
مُعَاوِيَةَ
عَنْ
الحَسًنِ
بْنِ
عَمْرٍو،
عَنْ مُجَاهِدٍ،
عَنْ عَبْد
اللهِ بْنِ
عَمْرٍو؛
قَالَ: قَالَ
رَسُولُ
اللّهِ صلى
الله عليه
وسلم: ((مَنْ
قَتَلَ
مُعَاهِداً،
لَمْ يَرَحْ
رَائِحَةَ
الجَنَّةِ
وَإِنَّ
رِيحَهَا لَيُوجَدُ
مِنْ
مَسٍيرَةِ
أَرْبَعِينَ
عَاماً)).
Abdullah hin Amr
(hin el-As) (r.a.)'dan rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi
ve Sellem) şöyle buyurdu, demiştir; «(Müslümanlardan) kim bir muâhed (yâni
zimmîyi) (haksız yere) öldürürse o kimse Cennet kokusu kokamaz. Halbuki Cennet
kokusu kırk yıllık mesafede bulunur.»
AÇIKLAMA: 2687’de