SÜNEN İBN-İ MACE

Bablar Konular Numaralar

KİTABU’L-VESAYA

<< 2715 >>

7- (ÖLÜYE AİT) BORÇ VASİYYET (İN) DEN ÖNCE (ÖDENMELİ) DİR. BABI

 

حدّثنا عَلِيُّ بْنُ مُحَمَّد. ثنا وَكِيعٌ. ثنا سُفْيَانُ عَنْ أَبِي إِسْحَاقَ، عَنْ الحرِثِ، عَنْ عَلِيٍّ؛ قَالَ: قَضَى رَسُولُ اللَهِ صلى الله عليه وسلم بِالّدَيْنِ قَبْلِ الوَصِيَّةِ. وَأَنْتُمْ تَقْرَؤُنَهَا ((مِنْ بَعْدِ وَصِيَّةٍ يُوصى بها أَو دَيْنٍ)) وَإِنَّ أَعْيَانَ بَنِي الأُمِّ لَيَتَوَارَثُونَ دُونَ بَنِي العَلاَّتِ.

 

Alî (r.a.)'den; Şöyle demiştir: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), vasiyyet'dan önce (ölüye ait) borcun ödenmesine hükmetti. Siz; «Edilen vasiyyetten veya borçtan artakalanının...» âyetini de okuyorsunuz. Ve Resul i Ekrem (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) ana baba bir erkek kardeşlerin birbirlerine mirasçı olduklarına, fakat (bunların beraberinde bulunan) yalnız baba bir erkek kardeşlerinin mirasçı olmadıklarına da hükmetti.

 

 

AÇIKLAMA:     Bu hadtsi Tirmizi ve Ahmed de rivayet etmişlerdir.

 

Ali (r.a.) şunu demek istemiştir: Nisa süresinin 12. ayetinde bazı mirasçıların payları tayin edilirken ölünün ettiği vasiyyet veya borcundan arta kalan maldan miras paylarının, sahiplerine verileceği bildirilmektedir. Bu ayette vasiyyet kelimesi borç kelimesinden önce anılmıştır. Okuyuştaki öncelikten hüküm ve ödeme açısından bir öncelik anlaşılmamalıdır. Ayet-i Celile'de vasiyyet, borçtan önce anılıyor ise de hüküm bunun aksinedir. Önce ölünün borçlan tasfiye edilir. Ondan sonra vasiyyeti yerine getirilir. Daha sonra da kalan mal mirasçılar arasında taksim edilir.

 

Ali (r.a.)'ın sahabilere hitaben "Siz '' ... edilen vasiyyetten veya borçtan artakalanının ... " mealindeki ayeti okuyorsunuz'' sözünün anlamı ile ilgili olarak Tıybi: Bu söz bir hükmü beyan etmekle beraber bir soru anlamını taşıyor. Kasdedilen mana şöyledir: Siz bu ayeti okuyorsunuz. Acaba bunun manasını' da biliyor musunuz? Çünkü vasiyyet okuyuşta borçtan evveldir. Fakat hüküm de borçtan sonradır. Ayette erkek kardeşler de mutlaktır. Yani bunların; ayni baba ve ayni anadan olma kaydı yoktur. Bu kaydın olmayışı ana baba bir erkek kardeşler ile yalnız baba bir kardeşlerin eşit oldukları zannını veriyor. Resul-i Ekrem (s.a.v.) ana baba bir erkek kardeşler ile yalnız baba bir erkek kardeşler arasında fark bulunduğuna hükmetmiştir, diye bilgi vermiştir.

 

Borcun vasiyyetten önce ödenmesi gerektiği halde anılan ayette neden vasiyyet kelimesi borç kelimesinden önce geçmektedir? diye bir soru hatıra gelebilir. Alimler bu hususta müteaddid sebepler beyan etmişlerdir. Tuhfe yazarı, el-Hafız'dan naklen özetle şöyle der:

"Ayet-i Kerime'de vasiyyetin borçtan önce anılmasının sebebi şu olabilir: Vasiyyet edilen mal, karşılıksız ödenir. Borç ise bir şeye karşılık olarak ödenir. Bu itibarla vasiyyet edilen malı çıkarmak borcu ödemekten daha zordur. Mirasçılarda bu duygu olabilir. Bir de şu vardır: Mirasçılar borcu ödemekte pek kusur etmezler. Fakat vasiyyeti çıkarmakta ihmalkar davranabilirler. Böyle ihmal ve kusur edilmesin diye vasiyyet borçtan önce anılmış denilebilir. Keza, vasiyyet çoğu zaman fakirlere ve yoksullara ait olur. Borç ise bir alacaklının sabit hakkıdır. Alacaklı kimse kuvvetle hakkını talep edebilir ve söz söyleme yetkisine sahiptir. Uğraşıp alacağını tahsil eder. Fakat fakir ve fukara kendilerine vasiyyet edilen meblağı nasıl ve kimlerden tahsil edecekler ve hangi fakirler bu hakkı arayacaklardır? Bir başka sebep şudur: Borç tahakkuk etmiş bir haktır. Vasiyyet ise kişinin kendi arzusuyla üstlendiği bir hizmettir. Kişi bunu üstlenmeyebilir. Kimse niçin vasiyyet etmedin diye zorlayamaz. Tamamen ihtiyari bir iş olduğundan ihmal edilmemesi ve teşvik edilmesi için önce anılmıştır, demek mümkündür."

 

Borcun vasiyyetten önce ödenmesinin gerekliliği hususunda ilim ehIi ittifak halindedir. Bazı rivayetlere göre Ebu Sevr ayetin zahirindeki tarza bakarak vasiyyeUn borçtan önce ödenmesinin gerekliliği görüşünü beyan etmiştir.

 

Hadiste geçen A'yan-ı Beni'l-Ümm'' ana baba bir erkek kardeşler manasında kullanılan bir ifadedir. cBenü'I-Allat'' ise yalnız baba bir erkek kardeşler demektir. Mirasçıların bir kısmını beyan eden Nisa suresinin 12. ayetinde erkek kardeşlerin miras durumları beyan edilmektedir. Ancak bunların ayni baba ve anneden olmaları veya yalnız babaları, ya da yalnız annelerinin ayni olmalarının şart olup olmadığı beyan edilmemiştir. Işte Ali (r.a.) bu hadisle Resul-i Ekrem (s.a.v.)'in bu konuda verdiği hükmü rivayet etmiştir. Hadisten kasdedilen mana şudur: Bir adam öldüğünde hem ana baba bir erkek kardeşleri hem de yalnız baba bir erkek kardeşleri var ise o kimseye ana baba bir erkek kardeşler mirasçı olur. Fakat yalnız baba bir erkek kardeşleri mirasçı olmaz. Miras konuları bu kitaptan sonra gelen kitapta geçecektir. Yeri geldiğinde daha geniş bilgi verilir.