SÜNEN İBN-İ MACE

Bablar Konular Numaralar

KİTABU’L-CİHAD

<< 2880 >>

DEVAM: 45- DÜŞMAN TOPRAĞINA MUSHAF İLE SEFER EDİLMESİNİN YASAKLlĞI BABI

 

حدّثنا مُحَمَّدُ بْنُ رُمْحٍ. أَنبَأَنَأ اللَّيْثُ بْنُ سَعْدٍ عَنْ نَافِعٍ، عَنِ ابْنِ عُمَرَ،

 عَنْ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم، أَنَّهُ كَانَ يَنْهَي أن يُسَافَرَ بِالقُرْآنِ إِلَى أَرْضِ العَدُوِّ، مَخَأفَةَ أَنْ يَنَالَهُ العَدُوُّ.

 

(Abdullah) bin Ömer (r.a.)'dan; Şöyle demistir: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem), düşmanın eline geçmesi endişesiyle Mushaf ile düşman toprağına sefer edilmesini yasaklardı.

 

 

AÇIKLAMA:     Müellifimizin kısmen değişik iki senedie rivayet ettiği İbn-i Ömer (r.a.)'ın hadisini Buhari, Müslim, Ebu Davud ve Nesai de rivayet etmişlerdir. Hadis, mücahidlerin savaşa giderken beraberlerinde Mushaf-i Şerif'i götürmelerinin yasaklığına ve yasaklama hikmetlnin mukaddes kitabımızın düşmanın eline geçmesi korkusu olduğuna delalet eder.

 

Avnü'l-Mabud yazarının beyanına göre İbn-i Abdi'l-Berr şöyle demiştir: Küçük askeri birliklerin savaşa gittiklerinde beraberlerinde Mushaf-i Şerif'i götürmelerinin yasakladığı husüsunda fıkılıçıların ittifakı vardİr. Çünkü küçük askeri kuvvetin elindeki Mushaf'ın düşmanın eline geçmesinden korkulur. Büyük askeri kuvvetler savaşa gittiklerinde beraberlerinde bulunan Mushaf'ın düşmanın eline geçmesi korkusu olsun veya olmasın Malik'e göre yine yasaktır. Ebu Hanife'ye göre Mushaf'ın düşmanın eline geçmesi korkusu olmayacak derecede kuvvetli ordu teşkilatında bulunan askerlerin Mushaf'ı beraberlerinde savaşa götürmeleri caizdir. Aksi takdirde caiz değildir. Şafii'nin görüşü de Ebu Hanıfe'nin görüşüne benzer.

 

Bu yasaklamanın sebebi mukaddes kitabımızın düşmanın elinde hakarete uğramasını önlemektir. Hikmet bu olunca kafir'e Musha! satmanın yasaklığı hükmü de çıkar. Çünkü kafir'e Mushaf satmakla onun mukaddes kitabımıza hakaret etmesi fırsatı verilmiş olur.

 

El-Hafız: Bu hadis, kafir'e Kur'an-ı Kerim dersini vermenin yasaklığına da delil gösterilmiştir. Malik bu görüştedir. Hanefiler bunun caizliğine hükmetmişlerdir. Şafii'den her iki görüş de rivayet edilmiştir, der.