27- HACERİ (-İ ESVED'İ)
İSTİLAM (YANİ ÖPMEK VEYA EL SÜRMEK SÜRETİYLE ZİYARET ETMEK) BABI
حدّثنا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ
شَيْبَةَ
وَعَلِيُّ
بْنُ
مُحَمَّدٍ،
قَالاَ:
حدّثنا أَبُو
مُعَاوِيَة.
حدّثنا عَاصِمٌ
الأَحْوَلُ
عَنْ عَبْدِ
اللهِ بْنِ
سَرْجِسَ؛
قَالَ:
رَأَيْتُ
الأُصَيْلِعَ
عُمَرَ بْنَ
الْخَطَّابِ
يُقَبِّلُ
الْحَجَرَ وَيَقُولُ:
إِنِّي
لأُقَبِّلُكَ،
وَإِنِّي لأَعْلَمث
أَنَّكَ
حَجَرٌ لاَ
تَضُرُّ وَلاَ
تَنْفَعُ.
وَلَوْلاَ
أَنِّي
رَأَيْتُ رَسُولَ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم
يُقَبِّلُكَ،
مَا قَبَّلْتُكَ.
Abdullah bin
Sercis (r.a.)'dan: Şöyle demiştir: Ben Usaylı' (yâni başının saçı dökülmüş
olan) Ömer bin el-Hattâb (r.a.)'i Hacer-i Esved'i öperken ve şöyle söylerken
gördüm: (Ey Hacer-i Esved)! Ben senin bir taş olduğunu, (aslında kimseye) ne
zarar, ne de yarar sağlayamayacağını çok iyi bildiğim halde şüphesiz seni
öpüyorum. Eğer ben Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in seni öptüğünü
görmeseydim seni öpmezdim.
AÇIKLAMA: 2946’da