22- ELİNDE ET KOKUSU
BULUNDUĞU HALDE GECELEYEN KİMSE (HAKKINDA GELEN HADİSLER) BABI
حدّثنا
جُبَارَةُ
بْنُ
الْمُغَلِّسِ.
حدّثنا
عُبَيْدُ
بْنُ وَسِيمٍ
الْجَمَّالُ.
حدّثنا
الْحَسَنُ
بْنُ
الْحَسَنِ عَنْ
أُمِّهِ
فَاطِمَةَ
بِنْتِ
الْحُسَيْنِ،
عَنِ
الْحُسَيْنِ
بْنِ
عَلِيٍّ،
عَنْ أُمِّهِ
فَاطِمَةَ
ابْنَةِ
رَسُولِ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم؛
قَالَتْ:
قَالَ
رَسُولُ اللهِ
صلى الله عليه
وسلم: ((إِلاَ،
لاَ
يَلُومَنَّ
امْرُؤٌ إِلاَّ
نَفْسَهُ.
يَبِيتُ
وَفِي يَدِهِ
رِيحُ
غَمَرٍ)).
Resulullah
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in kızı Fâtima (r.anha)'dan rivayet edildiğine
göre: Kendisi Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu, demiştir:
Bilmiş olunuz ki elinde et kokusu bulunduğu halde (elini güzelce yıkamadan)
geceleyen (yâni yatan) bir kimse (nin başına bir şey gelirse) kendi nefsinden
başka kimseyi kınamasın (yâni suçlamasın).
AÇIKLAMA: 3297’de