DEVAM: 27- ET (YEME) BABl
حدّثنا
الْعَبَّاسُ
بْنُ
الْوَلِيدِ
الدِّمَشْقِيُّ.
حدّثنا
يَحْيَى بْنُ
صَالِحٍ. حدّثنا
سُلَيْمَانُ
بْنُ عَطَاءٍ
الْجَزَرِيُّ.
حدّثنا
مَسْلَمَةُ
بْنُ عَبْدِ
اللهِ الْجُهَنِيُّ
عَنْ عَمِّهِ
أَبِي
مَشْجَعَةَ،
عَنْ أَبِي
الدَّرْدَاءِ؛
قَالَ: مَا
دُعِيَ رَسُولُ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم إِلَى
لَحْمٍ قَطُّ،
إِلاَّ
أَجَابَ.
وَلاَ
أُهْدِيَ لَهُ
لَحْمٌ
قَطُّ،
إِلاَّ
قَبِلَهُ.
في الزوائد:
إسناده إسناد
الحديث
المتقدم
Ebü'd-Derdâ (r.a.)'den; Şöyle
demiştir: Resulullah (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem) davet edildiği et yemeğine dâima icabet etmiştir. Kendisine hediye edilen eti de daima
kabul buyurmuştur.
Not: Zevaid'de şöyle denilmiştir: Bu hadisin senedi bundan
önceki hadisin senedinin aynisidir .