SÜNEN İBN-İ MACE

Bablar Konular Numaralar

KİTABU’L-ET’İME

<< 3306 >>

DEVAM: 27- ET (YEME) BABl

 

حدّثنا الْعَبَّاسُ بْنُ الْوَلِيدِ الدِّمَشْقِيُّ. حدّثنا يَحْيَى بْنُ صَالِحٍ. حدّثنا سُلَيْمَانُ بْنُ عَطَاءٍ الْجَزَرِيُّ. حدّثنا مَسْلَمَةُ بْنُ عَبْدِ اللهِ الْجُهَنِيُّ عَنْ عَمِّهِ أَبِي مَشْجَعَةَ، عَنْ أَبِي الدَّرْدَاءِ؛ قَالَ: مَا دُعِيَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى لَحْمٍ قَطُّ، إِلاَّ أَجَابَ. وَلاَ أُهْدِيَ لَهُ لَحْمٌ قَطُّ، إِلاَّ قَبِلَهُ.

 

في الزوائد: إسناده إسناد الحديث المتقدم

 

Ebü'd-Derdâ (r.a.)'den; Şöyle demiştir: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) davet edildiği et yemeğine dâima icabet etmiştir. Kendisine hediye edilen eti de daima kabul buyurmuştur.

 

Not: Zevaid'de şöyle denilmiştir: Bu hadisin senedi bundan önceki hadisin senedinin aynisidir .