DEVAM: 55- ALLAH'A HAMD
EDENLERİN FAZİLETİ BABI
حدّثنا
الْحَسَنُ
بْنُ عَلِيٍّ
الْخَلاَّلُ.
حدّثنا أَبُو
عَاصِمٍ عَنْ
شَبِيبِ بْنِ بِشْرٍ،
عَنْ أَنَسٍ؛
قَالَ:
قَالَ
رَسُولُ
اللهِ صلى
الله عليه وسلم
((مَا
أَنْعَمَ
اللهُ عَلَى
عَبْدٍ نِعْمَةً
فَقَالَ:
الْحَمْدُ
لِلّهِ،
إِلاَّ كَانَ
الَّذِي
أَعْطَاهُ
أَفْضَلَ
مِمَّا أَخَذَ)).
في الزوائد:
إسناده حسن.
شبيب بن بشر
مختلف فيه.
Enes (r.a.)'den
rivayet edildiğine göre Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu,
demiştir: «Allah herhangi bir kuluna bir nimet ikram edip de kul da
"el-hamdu lillah" derse kulun verdiği (yâni ödediği hamd), aldığı
(ni'meti)nden mutlaka efdal (üstün) olur.»
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: Bunun senedi hasen'dir. Şeblb bin Bişr hakkında ihtilaf
olmuştur.
AÇIKLAMA: Yukarda tercemesini verdiğim hadisler ZevAid nevindendir. Yalnız 3802.
hadis Nesai tarafından da riveyet olunmuştur. Hadisler çeşitli ifadelerle
hamdetmenin üstün faziletini beyan eder. Hadislerin anlamı açık olduğu için
başkaca bir şey söylemeye gerek görmüyorum.