DEVAM: 57- İSTİĞFAR
(GÜNAHLARIN BAĞIŞLANMASINI ALLAH'TAN DİLEMEK) BABI
حدّثنا
أَبُو بَكْرِ
بءنُ أَبِي
شَيْبَةَ. حدّثنا
يَزِيدُ بْنُ
هَارَونَ،
عَنْ حَمَّادِ
بْنِ
سَلَمَةَ،
عَنْ عَلِيِّ
بْنِ زَيْدٍ،
عَنْ أَبِي
عثْمَانَ،
عَنْ
عَائِشَةَ؛ أَنَّ
النَّبِيَّ
صلى الله عليه
وسلم كَانَ يَقُولُ
((اللّهُمَّ!
اجْعَلْنِي
مِنَ
الَّذِينَ
إِذَا
أَحْسَنُوا
اسْتَبْشَرُوا.
وَإِذَا
أَسَاءُوا
اسْتَغْفَروا))ز
في الزوائد:
على بن زيد،
وهو ضعيف.
Âişe (r.anha)'dan
rivayet edildiğine göre; Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle dua ederdi:
«Allahım, beni o kimselerden eyle ki ihlasla güzel amel işledikleri zaman
(bunun mükâfatıyla) müjdelenir ve hata işledikleri zaman istiğfar ederler.»
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: Bunun senedinde Ali bin Zeyd bulunur. Bu, zayıf bir ravidir.
AÇIKLAMA: Yukardaki hadisler Zevaid nevindendir. Yalnız 3819. hadis; Ebu Davud,
Nesai. İbn-i Hibban ve Beyhaki tarafından da rivayet olunmuştur. 3818. hadis
Beyhaki tarafından ve son hadis İbn-i Hibban tarafından da rivayet edilmiştir.
3817. hadiste
geçen "Zereb" ölçüsüz ve kıncı veya acı söz söylemektir.
3818. hadiste
geçen "Tüba" cennet, cennetteki bir ağaç anlamlarına geldiği gibi
mutluluk ve saadet manasına da gelir. Burada her üç manaya da yorumlanabilir.
Tabii mutluluktan maksad ahiret mutluluğudur.
Son hadisteki
İhsan: Sırf Allah rızası için güzel amel işlemektir.
Burada bu mana
kasdedilmiştir. İhsan kelimesinin başka manalan da vardır.
Son hadis,
ümmet için bir irşad ve talimattır. Yani müslümanlar böyle dua etmeli ve
istiğfar etmeyi elden bırakmamalıdır. Çünkü istiğfar günahları giderici olup
ilahi mağfirete vesile olur. Bu hadisteki dua Resul-i Ekrem (s.a.v.)'in Zat-i
Nebevileri için değildir. Çünkü Allah Teala O'na cennetin en yüksek makamını
lütuf etmiş ve O'nu her nevi günahtan korumuştur.