45- BİR KİMSENİN YALNIZ
BAŞINA KALMASININ MEKRUHLUĞU BABI
حدّثنا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ. حدّثنا
وَكِيعٌ عَنْ
عَاصِمِ بْنِ
مُحَمَّدٍ،
عَنْ أَبِيهِ
عَنِ ابْنِ
عُمَرَ؛
قَالَ رَسُولُ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم ((لَوْ
يَعْلَمُ
أَحَدُكُمْ
مَا فِي
الْوَحْدَةِ،
مَا سَارَ
أَحَدٌ بِلَيْلٍ
وَحْدَهُ)).
İbn-i Ömer
(r.a.)'dan rivayet edildiğine güre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu, demiştir: «Eğer herkes yalnız başına yolculuk etmekteki
sakıncaları bilseydi hiç kimse yalnız başına gece yolculuğu etmezdi.»
AÇIKLAMA: Bu hadisi; Buhari, Tirmizi, Nesai ve Ahmed benzer lafızlarla rivayet
etmişlerdir. Alimler bu hadisi yalnız başına. yolculuk etmek manasına
yorumlamışlardır.
Tıybi: tfade
tarzının zahiren uygun olanı, gece kaydının olmayışı idi. Fakat gece yolculUğU
tehlikeleri daha çok olduğu için bu kayıt konulmuştur, der.
El-Hafız' ın
beyanına göre İbnü'l-Münir: Savaş yararına gece yolculuğu normal yolculuktan
farklı olup, özellik taşır. Bu hadis normal yolculuk hakkındadır. Nebi (s.a.v.)
Hendek savaşında Zübeyr (r.a.)'ı yalnız başına geceleyin casus olarak Beni
Kurayza tarafına göndermesine dair Cabir (r.a.)'ın hadisi zaruret halinde ve
ancak bir kişinin gitmesinde yarar görülen durumlarda bir kişinin yalnız başına
gece yolculuğu etmesinin caizliğine delalet eder. Mesela savaşta gözcü veya
casus göndermek gibi. Yalnız başına gece yolculuğu etmenin yasaklığı ise bu
gibi durumların dışında kalan hallere mahsustur. Şöyle de olabilir: Yalnız
başına yolculuk etmenin caizliği yolculuğa ihtiyaç bulunup yolculuk etmenin
emniyeti haline mahsustur. Yasaklık hükmü ise zarıiretin bulunmadığı ve
yolculuğun tehlikeli olduğu duruma mahsustur, demiştir.