DEVAM: 1- "LA
İLAHE İLLALLAH" DİYEN KİMSEYE DOKUNMAMAK (YANİ ÖLDÜRMEMEK) BABI
حدّثنا
أَبُو بَكْرِ
بْنُ أَبِي
شَيْبَةَ. حدّثنا
عَبْدُ اللهِ
بْنُ بَكْرٍ
السَّهْمِيُّ.
حدّثنا
حَاتِمُ بْنُ
أَبِي صَغِيرَةَ
عَنِ
النُّعْمَانِ
بْنُ
سَالِمٍ، أَنَّ
عَمْرَو بْنَ
أَوْسٍ
أَخْبَرَهُ
أَنَّ
أَبَاهُ
أَوْساً
أَخْبَرَهُ؛
قَالَ: إِنَّا
لَقُعُودٌ
عِنْدَ
النَّبِيِّ
صلى الله عليه
وسلم، وَهُوَ
يقُصُّ
عَلَيْنَا
وَيُذَكَّرُنَا،
إِذْ أَتَاهُ
رَجُلٌ
فَسَارَّهُ. فَقَالَ
النَّبِيُّ
صلى الله عليه
وسلم
((اذْهَبُوا
بِهِ فَاقْتُلُوهُ))
فَلمَّا
وَلَّى
الرَّجلُ ، دَعَاهُ
رَسُولُ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم فَقَالَ
هَلْ
تَشْهَدُ
أَنْ لاَ إِلهَ
إلاَّ اللهُ))
قَالَ:
نَعَمْ. قَالَ
((اذْهَبُوا
فَخَلُّوا
سَبِيلَهُ.
فَإِنَّمَا
أُمِرتْ أَنْ أُقَاتِلَ
النَّاسَ
حَتَّى
يَقُولُوا:
لاَ إِلهَ
إِلاَّ اللهُ.
فَإِذَا
فَعَلُوا
ذلِكَ،
حَرُمَ
عَلَيَّ
دِمَاؤُهُمْ
وَأَمْوَالُهُمْ)).
في الزوائد:
إسناده،
رجاله ثقات.
لكن الحديث في
النسائيّ
أيضاً موجود.
وأشار في
الزوائد إلى
شيء من ذلك.
Evs (bin Ebî Evs
Huzeyfe es-Sakafî) (r.a.)'den rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: Biz (bir
gün) Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in yanında oturuyorduk. O, bize olup
biteni anlatarak vaaz ediyordu. O sıralarda O'na bir adam gelerek O'nunla gizli
konuştu. Sonra Nebi (Sallallahu Aleyhi ve Sellem): «Bu adamı götürüp
öldürünüz», buyurdu. Adam geri gidince Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
ona seslenerek:
«Sen Allah'tan
başka ilâh olmadığına şehâdet eder misin?» diye sordu. Adam (da): Evet, dedi.
Resûl-i Ekrem (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) (bunun üzerine): «Gidiniz ve adamı
serbest bırakınız. Çünkü "La ilahe illallah" deyinceye kadar
insanlarla savaşmak ile emrolundum. Onlar bunu İşleyince kanları ve malları
bana haram olur,» buyurdu.
Not: Zevaid'de;
Bunun senedi sahihtir, ravileri de güvenilir zdtlardır, denilmiştir. Lakin bu
hadis Nesai'de de mevcuttur ve Zevaid yazarı buna kısmen 1şarette bulunmuştur.
(Yani Zevaid türünden sayılmayabillr.)