DRVAM: 10- FİTNE
(DÖNEMİN) DE SABIR VE TEENNİYLE HAREKETE ETMEK BABI
حدّثنا
مُحَمَّدُ
بْنُ
بَشَّارٍ. ثتا
صَفْوَانُ
بْنُ عِيسى.
حدّثنا
عَبْدُ اللهِ
بْنَ عُبَيْدٍ،
مُؤَذِّنُ
مَسْجِدِ
حُرْدَانَ؛ قَالَ:
حَدَّثَتْنِي
عُدَيْسَةُ
بِنْتُ أُهْبَانَ؛
قَالَتْ:
لَمَّا جَاءَ
عَلِيُّ بْنُ أَبِي
طَالِبٍ
هُهُنَا،
الْبَصْرَةَ،
دَخَلَ عَلَى
أَبِي.
فَقَالَ: يَا
أَبَامُسْلِمٍ!
أَلاَ
تُعِينُنِي
عَلَى
هَؤْلاَءِ
الْقَومِ؟
قَالَ: بَلَى.
قَالَ،
فَدَعَا
جَارِيَةً
لَهُ. فَقَالَ:
يَاجَارَيِةُ!
أَخْرِجِي
سَيْفِي. قَالَ:
فَأَخْرَجَتْهُ.
فَسَلَّ
مِنْهُ قَدْرَ
شِبْرٍ،
فَإِذَا
هُوَخَشَبٌ.
فَقَالَ: إِنَّ
خَلِيليِ
وَابْنَ
عَمِّكَ صلى
الله عليه وسلم
عَهِدَ
إِلَيَّ،
إِذَا
كَانَتِ
الْفِتْنَةُ
بَيْنَ
الْمُسْلمِيِنَ.
فَأَتَّخِذُ
سَيْفاً مِنْ
خَشَبٍ.
فَإِنْ
شِئْتَ
خَرَجْتُ
مَعَكِ.
قَالَ:
لاَحَاجَةَ
لِي فِيكَ
وَلاَ فِي سَيْفِكَ.
Udeyse bint-i
Uhban (bin Sayfi el-Ğifari) (r.a.)'dan; şöyle demiştir: Ali bin Ebi Talib
(r.a.) buraya, Basra'ya gelince babamın yanına girdi ve (babama): Ya Eba Müslim!
şu kavim aleyhinde bana yardım etmez misin (yani bana tarafdar olarak savaşa
katılmaz mısın) ? diye sordu. Babam: Yardımcı olurum, dedi.
Ravi demiştir ki:
Sonra Udeyse'nin babası bir cariyesini çağırarak: Ya cariye kılıcımı çıkart,
dedi. Ravi demiştir ki: Cariye de gidip kılıcı çıkarıp getirdi. Udeyse'nin
babası kılıçtan bir karış mikdarını kınından çekti. Bir de bakıldı ki kılıç
agaçtandır. Sonra Udeyse'nin babasi (Ali bin Ebi Talib'e) :
Benim dostum ve
senin amcan oglu (Muhammed) (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) müslümanlar arasmda
fitne olacağı zaman'a dair bana tavsiyede bulundu. Onun için ben agaçtan bir
kılıç edinmekteyim. eğer dilersen ben seninle beraber (savaşa bu kılıçla)
?ikanm, dedi. Ali bin Ebi Talib (r.a.) :
Sana ve senin
kılıcına ihtiyacım yoktur, dedi.
AÇIKLAMA
3962’de