DEVAM: 12- FİTNE
(DÖNEMİN) DE DİLİ TUTMAK BABI
حدّثنا
أَبُو
يُوسُفَ
الصَّيْدَلاَنِيُّ؛
مُحَمَّدُ
بْنُ
أَحْمَدَ
الرَّقِّيُّ.
حدّثنا
مُحَمَّدُ
بْنُ
سَلَمَةَ
عَنِ ابْنِ إِسْحَاقَ،
عَنْ
مُحَمَّدِ
بْنِ
إِبْرَاهِيمَ،
عَنْ أَبِي
سَلَمَةَ،
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ؛
قَالَ: قَالَ
رَسُولُ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم: ((إِنَّ
الرَّجُلَ
لَيَتَكَلَّمُ
بَالْكَلِمَةِ
مِنء سُخْطِ
اللهِ. لاَ
يَرَى بِهَا
بَأْساً.
فَيَهْوِي
بِهَا فِي
نَارِ جَهَنَّمَ
سَبْعِينَ
خَرِيفاً)).
في الزوائد:
في إسناده
مُحَمَّد بن
إسحق، وهو
مدلس.
Ebu Hureyre
(r.a.)'den rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu, demiştir: Şüphesiz adam Allah'ın gazabına sebep olan sozlerden
bir kelime konuşur. O sözde bir beis, sakınca görmez. Sonra ondan dolayı
cehennem atesinin yetmis senelik mesafeli dibine düşer.»
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: Bunun senedinde Muhammed bin ishak bulunur ve bu ravi
tedlisçidir.