DEVAM: 12- FİTNE
(DÖNEMİN) DE DİLİ TUTMAK BABI
حدّثنا
عَلِيُّ بْنُ
مُحَمَّدٍ.
حدّثنا خَالِي
يَعْلَي عَنِ
الأَعْمَشِ
عَنْ إِبْرَأهِيمَ،
عَنْ أَبِي
الشَّعْثَاءِ
قَالَ: قِيَلَ
لاِبْنِ
عُمَرَ: إِنَّا
نَدْخُلُ
عَلَى
أُمَرَائِنَا
فَنَقُولُ الْقَوْلَ.
فَإِذَا
خَرَجْنَا،
قُلْنَا غَيْرَهُ.
قَالَ: كُنَّا
نَعُدُّ
ذِلكَ، عَلَى عَهْدِ
رَسُولِ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم، النِّفَاقَ.
في الزوائد:
إسناده صحيح.
رجاله ثقات.
أبو الشعثاء
اسمه سليمان
بن الأسود.
İbn-i Ömer
(r.a.)'den: Biz emirlerimizin yanına girip bir söz söyleriz. Sonra dışarı
çıktığımız zaman başkasını söyleriz. denilmiş, ibn-i Ömer (r.a.) da: Resulullah
(Sallallahu Aleyhi ve Sellem) hayatta iken biz bunu munafıklık sayardık.
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: Bunun senedi sahih olup ravilerl güvenilirdir. Ravi
Ebu'ş-Şa'sa'nın adı Süleyman bin el•Esved'dir.