DEVAM: 5- FAKİRLERİN
FAZİLETİ BABl
حدّثنا
عُبَيْدُ
اللهِ بْنُ
يُوسُفَ
الْجُبَيْريُّ.
حدّثنا
حَمَّادُ
بْنُ عِيسى.
حدّثنا مُوسى
بْنُ
عُبَيْدَةَ.
أَخْبَرَنِي
الْقَاسِمُ
بْنُ
مَهْرَانَ
عَنْ
عِمْرَانَ بْنِ
حُصَيْنٍ؛
قَالَ: قَالَ
رَسُولُ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم: ((
إِنَّ اللهَ
يُحِبُّ
عَبْدَهُ
الْمُؤْمِنَ،
الْفَقِيرَ،
الْمُتَعَفِّفَ،
أَبَا
الْعِيَالِ)).
في الزوائد:
في إسناده
القاسم بن
مهران، قَالَ
العقيليّ: لا
يثبتع سماعه
من عمران.
وموسى بن
عبيدة، متروك
İmrân bin Husayn
(r.a.)'den rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu, demiştir: Allah şüphesiz, maddî yönden bakıma muhtaç çoluk çocuk
sahibi olup dilencilik ve haram kazançtan kaçınan, fakir mu'min kulunu
sever."
Not: Zevaid'de
şöyle denilmiştir: Bunun senedinde el-Kasım bin Mihran bulunur. El-Ukayli:
Bunun İmran (r.a.)'den hadis işitmesi sabit değll, demiştir. Ravi Musa bin
Ubeyde'nin de rivayeti bırakılmıştır.
AÇIKLAMA: Zevaid türünden olan bu hadiste geçen Müteaffif
kelimesi, haram kazanç ve dilencilikten kaçınan diye açıklanmıştır.
Camiü's-Sağir şerhi el-Azizi'de böyle açıklandıktan sonra: el-Münavi demiş ki:
Yani basiretini ve kalbini yaratıklardan çevirip yaratıcı olan Allah'a
yönelttiği için maddi yardıma muhtaç olmasına rağmen tok gözlüdür, yüzsüzlük
etmez ve kimseden bir şey istemez, denilmektedir.
İyal : Maddi
yardıma ve bakıma muhtaç kimseler, aile ferdIeri demektir. Ebü'l-İyal da
bunların babası anlamındadır. Ancak el-Hafni'nin de dediği gibi burada
kasdedilen mana maddi yardıma muhtaç olan aile ferdIerine bakan, onların
geçimini sağlamaya çalışan aile reisidir. Aile reisi baba olabildiği gibi
kardeş veya başka akraba da olabilir. Bu itibarla Ebü'l-İyal kelimesini
"Maddi yönden bakıma muhtaç çoluk çocuk sahibi" diye terceme etmeyi
uygun buldum.
Bu hadis, fakir
aile reisinin müstağni, tok gözlü ve kalben zengin olması ve halinden şikayetçi
olmamasının faziletine delalet eder.