DEVAM: 24- ZAMANIN
(FİTNE VE BELALAR DOLAYISIYLA) çETİNLİĞİ BABI
حدّثنا
وَاصِلُ بْنُ
عَبْدِ
الأَعْلَى.
حدّثنا
مُحَمَّدُ
بْنُ
فُضَيْلٍ
عَنْ إِسْمَاعِيلَ
الأَسْلِميِّ،
عَنْ أَبِي
حَازِمٍ، عَنْ
أَبِي
هُرَيْرَةَ،
قَالَ: قَالَ
رَسُولُ
اللهِ صلى
الله عليه
وسلم: ((وَالَّذِي
نَفْسِي
بِيَدِهِ! لاَ
تَذْهَبُ
الدُّنْيَا
حَتَّى
يَمُرَّ
عَلَى الْقَبْرِ،
فَيَتَمَرَّغَ
عَلَيْهِ
وَيَقُولَ:
يَالَيْتَنِي
كُنْتُ
مَكَانَ
صَاحبِ هذَا
الْقَبْرِ.
وَلَيْسَ
بِهِ
الدَّينُ.
إِلاَّ
الْبَلاَءُ)).
Ebu Hureyre
(r.a.)'den rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)
şöyle buyurdu, demiştir: Nefsim elinde bulunan (Allah) a yemin ederim ki adam
kabrin yanına uğrayıp da dinden dolayi değil, sırf uğradığı bela bunaltısından
dolayı kabir üzerine bürülüp: Ah keşke
bu mezar sahibinin yerinde ben olsaydım, diye temennide bulunmadikça dünyanın
sonu gelmeyecektlr."