SAHİH-İ MÜSLİM

SALAT

 

154- KUR'AN-I KERİM İLE AMEL EDİP ONU ÖGRETENİN FAZİLETİ, FIKIH YA DA BAŞKA HUSUSLAR İLE İLGİLİ (KONULARIN) HİKMETİNİ ÖGRENİP O HİKMET GEREĞİNCE AMEL EDİP ONU BAŞKASINA ÖGRETENİN FAZİLETİ BABI

 

1891- Bize Ebu Bekr b. Ebi Şeybe, Amr en-Nakid ve Zuheyr b. Harb tahdis etti. Hepsi İbn Uyeyne'den rivayet etti. Zuheyr dedi ki: Bize Sufyan b. Uyeyne tahdis etti, bize Zühri, Salim'den tahdis etti, o babasından, o Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'den: ''Ancak iki şeyde kıskanmak olur: (Biri) Allah'ın kendisine Kur'an'ı öğretip gecenin çeşitli vakitlerinde ve gündüzün çeşitli zamanlarında gereğince am el eden bir adam, diğeri ise Allah'ın kendisine mal verdiği ve onu gecenin çeşitli zamanlarında, gündüzün çeşitli vakitlerinde infak eden bir adam" buyurdu.

 

Diğer tahric: Buhari, 7529; Tirmizi, 1936; İbn Mace, 4209

 

 

 

1892- Bana Harmele b. Yahya tahdis etti, bize İbn Vehb haber verdi, bana Yunus, İbn Şihab'dan şöyle dediğini haber verdi: Bana Salim b. Abdullah b. Ömer babasından şöyle dediğini haber verdi: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu: ''Ancak iki şeyde haset olur: (biri) Allah'ın kitabı kendisine öğrettiği ve o kitap gereğince gecenin çeşitli vakitlerinde, gündüzün farklı zamanlarında gereğince amel eden kişi ile diğeri de Allah'ın kendisine mal verip o malı gecenin çeşitli zamanlarında ve gündüzün vakitlerinde tasadduk eden kişidir. "

 

Yalnız Müslim rivayet etmiştir

 

 

 

1893- Bize Ebu Bekr b. Ebi Şeybe tahdis etti, bize Veki', İsmail'den tahdis etti, o Kays'dan şöyle dediğini nakletti: Abdullah b. Mes'ud dedi ki: (H.) Bize İbn Numeyr de tahdis etti bize babam ve Muhammed b. Bişr tahdis edip dedi ki: Bize İsmail, Kays'dan şöyle dediğini tahdis etti: Abdullah b. Mes'ud'u şöyle derken dinledim: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem): "Hased ancak iki şeyde olur: (biri) Allah'ın kendisine bir mal verdiği ve o malı hak yolda tüketmek üzere imkan verdiği adamdır (diğeri) Allah'ın kendisine bir hikmet verdiği ve o hikmet gereğince hüküm verip onu öğreten adamdır." Buyurdu.

 

Diğer tahric: Buhari, 73, 1409, 7141, 7316; İbn Mace, 4208

 

 

 

1894- Bana Züheyr b. Harb da tahdis etti.... Rafi' b. Abdülharis Usfan'da Ömer ile karşılaştı. Ömer onu Mekke'ye vali tayin etmişti. O'na: Vadi ahalisinin başına kimi vali bıraktın, dedi. Rafi': İbn Ebza'yı, dedi. Ömer: İbn Ebza kim('in oğlu)? dedi. O: Azadlılarımızdan bir azadlıdır, dedi. Ömer: Sen onların üzerine azadlı bir köleyi mi yerine ve kil bıraktın? deyince. Rafi:

Çünkü o aziz ve celil olan Allah'ın kitabını okuyan, feraiz ilmini bilen birisidir, dedi. Ömer dedi ki: Zaten sizin Nebi'niz de şöyle buyurmuştu: "Şüphesiz Allah bu Kitap sayesinde bazı kavimleri yükseltir ve yine onun sebebi ile başkalarını alçaltır. "

 

Diğer tahric: İbn Mace, 218

 

 

 

1895- Bana Abdurrahman b. Abdurrahman ed-Darimive Ebu Bekr b. İshak tahdis edip dedi ki: ... Amir b. Vasile el-leysi'nin tahdis ettiğine göre, Nafi b. Abdulharis el-Huzai, Usfan'da Ömer b. el-Hattab ile karşılaştı, deyip hadisi İbrahim b. Sa'd'ın ez-Zühri'den diye naklettiği hadisi ile aynen rivayet etti.

 

 

AÇIKLAMA:          (1891) Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'in: "Ancak iki şeyde haset olur" buyruğu hakkında ilim adamları şöyle demişlerdir: Haset hakiki ve mecazi olmak üzere iki kısımdır. Hakiki haset, nimetin sahibinden zeval bulmasını temenni etmektir. Bu ise bu husustaki sahih naslarla birlikte ümmetin İcmaı ile haramdır. Mecazi haset ise, gıpta (imrenmek)dır. Bu da başkasının üzerindeki nimetin aynısını -sahibinden zeval bulmasını dilemeksizin- temenni etmektir. Eğer temenni ettiği bu husus dünya işleri ile alakalı)se mübahtır. Şayet itaat ise müstehabtır. Hadisten kasıt ise, ancak şu iki husus da -ve buna benzer başka hususlarda- sevilen gıpta olur demektir.

 

"Gece ve gündüzün zamanlarında" saatlerinde, vakitlerinde demektir.

"Ana" vakitler, zamanlar kelimesinin tekili an, ana, inı ve enu diye dört türlü söylenir.

 

(1893) "Allah onu hak yolda" yani itaat olan hususlarda "tüketmeye" infak etmeye muvaffak kılar.

 

''Allah'ın kendisine hikmet verdiği ve gereğince hüküm verip onu öğreten kimse" Yani o hikmet gereğince am el edip ecrini umarak onu başkalarına öğreten kimse demektir.

 

Hikmet, kişiyi cahillikten alıkoyan ve çirkin işleri yapmaktan uzak tutan her bir husustur.

 

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

 

155- KUR'AN'IN YEDİ HARF ÜZERE OLDUĞUNUN BEYANI VE BUNUN MANASININ BEYANI BABI