SAHİH-İ MÜSLİM

HAC

12- İHRAMLI KİMSENİN GÖZLERİNİ TEDAVİ ETMESİNİN CAİZ OLDUĞU BABI

2879- Bize Ebu Bekr b. Ebi Şeybe, Amr en-Nakid ve Züheyr b. Harb birlikte İbn Uyeyne'den tahdis etti. Ebu Bekr dedi ki: Bize Süfyan b. Uyeyne tahdis etti, bize Eyyub b. Musa, Nubeyh b. Vehb'den tahdis etti ve dedi ki: Eban b. Osman ile birlikte sefere çıkbm. Nihayet bizler Melel denilen yere vardığımızda Ömer b. Ubeydullah gözlerinden rahatsızlandı. Ravha'ya geldiğimizde ise ağrıları şiddetlendi. Bunun için (ne yapması gerektiğini) sormak üzere Eban b. Osman'a birisini gönderdi. O da ona: Gözlerine sabır sür diye haber gönderdi. Çünkü Osman (r.anh) Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'den ihramlı iken gözlerinden rahatsız olan bir adamın gözlerine sabır koyduğunu rivayet etti.

Diğer tahric: Ebu Davud, 1838, 1839; Tirmizi, 952; Nesai, 2710

2880- Bunu bize İshak b. İbrahim el-Hanzali de tahdis etti... Bana Nubeyh b. Vehb'in tahdis ettiğine göre, Ömer b. Ubeydullah b. Ma'mer'in gözleri rahatsızlanmıştı. Onlara sürme çekmek istedi ise de Eban b. Osman bunu yapmamasını söylemiş ve kendisine gözlerine sabır koymasını emretmiş, Osman b. Affan (r.anh)'dan, o Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'den bunu yaptığını rivayet etmişti.

AÇIKLAMA: (2880) "Nubeyh b. Vehb." Nun harfi ötreli be harfi fethalı ve ye harfi sakindir.

"Eban b. Osman" kitabın baş taraflarında "Eban" isminin munsarıf olduğuna ve olmadığına -ama sahih ve meşhur olanın munsarıf olduğuna- dair açıklamalar geçmiş bulunmaktadır. Onu munsarıf kabul edenler vezninin "feal" olduğunu söylerken, munsarıf olmadığını söyleyenler efalu olduğunu söylemişlerdir.

"Melel" Medine'den onsekiz mil uzaklıkta bir yer adıdır. Oniki mil olduğu da söylenmiştir. Bunu Kadi İyaz el-Veşadik adlı eserinde rivayet etmiştir.

"Damade" şeklinde mim harfi şeddesiz olarak anlamı, sürmek, yapıştırmaktır. Sabir ise be harfi kesreli söylenir, sakin okunması da caizdir. İlim adamları gözün ve başka azaların üzerine sabır ve buna benzer hoş koku olmayan şeyleri sürmenin caiz olduğunu ve bunun için ayrıca bir fidye gerekmediğini ittifakla söylemişlerdir. Eğer hoş kokusu olan bir şeye ihtiyacı olursa onu kullanması caiz olmakla birlikte ona frdye düşer. İlim adamları ittifakla ihramlı bir kimsenin ihtiyaç duyması halinde kokusuz sürme çekeceğini ve bundan dolayı fidye düşmediğini kabul etmişlerdir.

Süslenmek maksadı ile sürme çekmek ise Şafii'ye ve başkalarına göre mekruhtur. Aralarında Ahmed ve İshak'ın bulunduğu bir topluluk ise bunu yasak kabul etmişlerdir. Maliki mezhebinde bu iki görüş gibi iki görüş vardır. Bunlara göre bundan dolayı fidyenin gerekip gerekmediği hususunda görüş ayrılığı vardır. Allah en iyi bilendir.

Sonraki sayfa için aşağıdaki link’i kullan:

13- İHRAMLI OLANIN BEDENİNİ VE BAŞINI YIKAMASININ CAİZ OLDUĞU BABI