İBNÜ’L-ESİR el-Kamil fi’t-Tarih

3. CİLT

 

ABDULLAH BİN HARİS'İN BASRA VALİLİĞİ

 

HİCRİ 64.YIL

 

Kays ile Nu'man kendi aralarında anlaşıp, Kays da Nu'man'ın emir tayin edeceği kimseyi kabul edeceğini belirttikten sonra Nu'man Kays'a karşı bu konuda şahitler tutmuş ve hem Kays' dan ve hem de halktan seçeceği kimseyi kabul edeceklerine dair söz ve teminat almıştı. Daha sonra Nu'man Abdullah bin el-Esved'in yanına giderek elinden yakalamış ve O'na bazı konuları şart koşmuştu. Öyle ki, herkes O'nun Abdullah'a bey'at ettiğini sanmıştı. Arkasından O'nu bırakıp Abdullah bin Haris bin Nevfel bin Haris bin Abdulmuttalib'in elini yakalamıştı. Bu Abdullah'ın lakabı ''Befabe'' idi. Elini yakaladığı bu Abdullah'a aynı şekilde birtakım şartlar koştuktan sonra Allah'a hamd-ü sena edip Peygamber (S.A.V.)'i zikretmiş, O'nun yakınlarının ve akrabalarının haklarını dile getirdikten sonra şunları söylemişti: "Ey insanlar! Peygamberinizin amca çocuklarından ve annesi Ebu Süfyan'ın kızı Hind olan bir adamın nesini ayıplayabilirsiniz? Bu yönetim işi zaten onlar arasındaydı. O sizin kız kardeşinizin oğludur." Arkasından O'nun elini tutarak: "Ben, sizin için bunu seçmiş bulunuyorum." demiş, halk da: "Biz de razı olduk." diye seslenmişlerdi. Arkasından O'na bey'at ettiler ve alıp, emirlik sarayına götürdüler, O da orada yerleşti. Bu olay 64. yılın Cumadelahire (Ocak-Şubat 684) ayının başlarında olmuştu.

 

Ferezdak O'na yapılan bey'at konusunda şu beyiti söylemiştir:

 

''Ben çok kimseye bey'at ettim ve bu bey 'ata vefa görmedim. Ben çok kimseye bey'at ettim ve bu bey'ata vefa gösterdim. Bebbe'ye de bey 'at ettim, pişman da değilim.''

 

BİR SONRAKİ SAYFA İLE DEVAM ETMEK İÇİN AŞAĞIDAKİ İSME TIKLA

 

İBN ZİYAD'IN ŞAM'A KAÇMASI