DEVAM: 59- NAMAZDA İKEN
KENDİSİNE SELAM VERİLEN KİŞİ NASIL SELAM ALIR BABI
حَدَّثَنَا
أحمد بْن سعيد
الدرمي.
حَدَّثَنَا
النضر بْن
شميل.
حَدَّثَنَا
يونس بْن أبي
إِسْحَاق،
عَن أبي
إِسْحَاق،
عَن أبي
الأحوص، عَن
عَبْد اللّه؛
-
قَالَ: كنا
نسلم في
الصلاة. فقيل
لنا: إن في
الصلاة
لشغلاً.
Abdullah (bin
Mes'ud) (r.a.)'den: şöyle demiştir:
Biz namaz içinde
(bulunanlara) selam verirdik. Bilahere bize buyuruldu ki: «Şüphesiz namaz
içinde (önemli) meşguliyet vardır.»
Diğer tahric:
Buhari, Müslim, Ebu Davud ve Nesai
AÇIKLAMA: Ebu Davud'un bir rivayeti şöyledir:
"Resulullah (s.a.v.) namazdayken biz O'na selam verirdik. O da selamımızı
alırdı. Sonra biz (Habeşistan kralı) Necaşi'nin yanından (Medine'ye döndügümüz
zaman) Nebi (s.a.v.)'e namaz içindeyken selam verdik. O. selamımızı almadı ve
namazı bitirince:
''Şüphesiz
namazda (önemli) meşguliyet vardır.'' buyurdu." Hadiste geçen '' ...
meşguliyet ... ''ten maksad; Kur'an, zikir ve dua ile meşgul olmak ve Allah
Teala'nın huzurunda durulduğunu düşünmek işidir. Bu yüce meşguliyet namazda
konuşmaya manidir ..
Abdullah bin
Mes'ud (r.a.)'in Ebu Davud ve Nesai'deki başka bir rivayetinde Nebi (s.a.v.)'in
selam verdikten sonra selamını aldığı bildirilmiştir.