SÜNEN İBN-İ MACE

Bablar Konular Numaralar

KİTABU’L-CENAİZ

<< 1438 >>

DEVAM: 1- HASTA ZİYARETİ HAKKINDA GELEN HADİSLER BABI

 

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْر بْنُ أَبِي شَيْبَة. حَدَّثَنَا عقبة بْن خالد السكوني، عَن موسى بْن مُحَمَّد ابن إبراهيم التيمي، عَن أبيه، عَن أبي سعيد الخدري؛ قَالَ:

 - قال رَسُول اللَّهِ صَلَى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسلَّمْ: ((إذا دخلتم على المريض فنفسوا له في الأجل. فإن ذلك لا يرد شيئاً. وهو يطيب بنفس المريض)).

 

Ebu Said-i Hudri (r.a.)'den rivayet edildiğine go-re; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu demiştir:

 

«Hastanın yanına girdiğiniz zaman Ömrünün uzunluğu hususunda onu umutlandırıp kederini dağıtınız. Çünkü bu umut hiçbir şeyi geri çevirmez. Ve hastanın gönlünü hoş eder.»

 

 

Diğer tahric: Tirmizi ve Beyhaki de bunu rivayet etmişlerdir.

 

AÇIKLAMA: Tenfis: Gam ve kederi gidermektir. Burada bu mana kastedilmekle beraber ecel hususunda umutlandırmak manası da düşünülebilir. Yani ziyaret edilen hasta için şifa dilenir. İyileşeceği, çok yaşayacağı umudu verilir. Bu sözler, eceli gelmiş ise geciktirmeye yaramaz. Ama hastanın kederini gidermeye ve gönlünün hoş olmasına vesile olur.