DEVAM: 2- ZEKAT
VERMEKTEN İMTİNA ETMEK HAKKINDA GELEN HADİSLER BABI
حَدَّثَنَا
علي بْن
مُحَمَّد.
حَدَّثَنَا وكيع،
عَن الأعمش،
عَن المعرور
بْن سويد، عَن
أبي ذر؛
قَالَ:
-
قال رَسُول
اللَّهِ
صَلَى
اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسلَّمْ: ((ما
من صاحب إبل
ولا غنم ولا
بقر لا يؤدى
زكاتها، إلا
جاءت يوم
القيامة أعظم
ما كانت
وأسمنه، ينطحه
بقرونها.
وتطؤه
بأخفافها.
كلما نفدت
أخراها عادت
إليه أولاها.
حتى يقضى بين
الناس)).
Ebü Zer'
(r.a.)'den rivayet edildiğine göre:
Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) şöyle buyurdu, demiştir:
«Develeri,
koyunları ile keçileri ve sığırları bulunup zekatını vermeyen herkesin bu
malları kıyamet günü en iri ve en semiz durumu ile gelerek sahibine boynuzları
ile vurur ve ayakları ile çiğnerler. (Sahibini vura vura ve çiğneye çiğneye
geçen) hayvanların sonu geldikçe başı sahibine dönüp ona böylece musallat olur.
Bu ta'zib (mahşerde) Allah tarafından insanlar arasında hüküm verilinceye kadar
devam eder.»
Diğer
tahric:Buhari, Müslim ve Tirmizi
AÇIKLAMA
1786'da.