DEVAM: 1- RESULULLAH
(S.A.V.)'İN (GENELİKLE KULLANDIĞI) YEMİN (ŞEKLİNİN BEYANI) BABI
حَدَّثَنَا
أَبُو بَكْر
بْنُ أَبِي
شَيْبَة.
حَدَّثَنَا
حماد بن خالد.
ح و
حَدَّثَنَا يعقوب
بن حميد بن
كاسيب. حَدَّثَنَا
معن بن عيسى،
جميعا عن
مُحَمَّد بن هلال،
عن أبيه،
-
عن أبي
هُرَيْرَة؛
قَالَ: كانت
يمين رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَى
اللَّهُ
عَلَيْهِ وَسَلَم
((لا. وأستغفر
اللَّه)).
Ebu Hureyre
(r.a.)'den; Şöyle demiştir: Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem)'in yemini
(bazen) şöyle idi: «Hayır ve (eğer durum böyle değilse) ben Allah'tan mağfiret
dilerim.»
Diğer tahric:
Ebu Davud
AÇIKLAMA: Bu hadisi Ebu Davud da rivayet etmiştir. Sindi'nin
beyanına göre Beyzavi: Hadisin metninin manası şöyledir: "Eğer durum böyle
değilse ben Allah'tan mağfiret dilerim," Bu söz yemin olmamakla beraber,
anlatılan durumun doğruluğunu tasdik ve takviye etmesi bakımından yemine benzer
ve bu nedenle Ebu Hureyre (r.a.) buna yemin ismini vermiştir, der.
Tıybi ise:
Anılan sözün yemin mahiyetini taşıması bakımından şöyle demek uygundur;
Allah'tan mağfiret dilemeye ait cümle, yemin cümlesine atıf edilmiş olarak
kabul edilmelidir. Yemin cümlesi ise mukadderdir, yani sözden atılmıştır. Esas
itibarı ile sözün tamamı şöyledir: "Ben Allah'a yemin ederim ve eğer durum
böyle değilse Allah'tan mağfiret dilerim."
Cümlenin
başında bulunan "La" harfi, yeminin te'kidi için kullanılan bir zaid
edat olabilir. Veya yeminden önce konuşulmuş bir sözün reddedilmesini ifade
etmek üzere kullanılmıştır.