DEVAM: 58- FAİZ'İN AĞIR
BİR GÜNAH OLDUĞUNUN BEYANI BABI
حدّثنا
عَبْدُ اللهِ
بْنُ سَعِيدٍ.
حدّثنا إِسْمَاعِيلُ
بْنُ
عُلَيَّةَ.
حدّثنا دَاوُدُ
بْنُ أَبِي
هِنْدٍ، عَنْ
سَعِيدِ
ابْنِ أَبِي
خَيْرَةَ،
عَنِ
الْحَسَنِ،
عَنْ أَبِي
هُرَيْرَةَ؛
قَالَ: قَالَ
رَسُولُ
اللهِ صلى
الله عليه وسلم:
((لَيَأْتِيَنَّ
عَلَى
النَّاسِ
زَمَانٌ لاَ
يَبْقَى
مِنْهُمْ
أَحَدٌ.
إِلاَّ آكِلُ
الرِّبَا.
فَمَنْ لَمْ
يَأْكُلْ،
أَصَابَهُ مِنْ
غُبَارِهِ)).
Ebu Hureyre
(r.a.)'den rivayet edildiğine göre; Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve
Sellem) şöyle buyurdu, demiştir: «(And
olsun), şüphesiz İnsanlar üzerine öyle bir zaman gelecek ki, onlardan, faiz
yemeyen (yâni almayan) hiç kimse kalmıyacaktır. Artık faiz yemeyene de faizin
tozu konacaktır.»
Diğer tahric: Nesai,
buyu'; Ebu Davud buyu (3331); Ahmed b. Hanbel, II, 494. ve Hakim.
EBU DAVUD HADİSİ VE İZAH İÇİN TIKLA